×

Recensie

Roots

28 januari 2018

H.C. McEntire

Lionheart

Geschreven door: Philippe De Cleen

Uitgebracht door: Merge Records

Lionheart H.C. McEntire Roots 3.5 H.C. McEntire – Lionheart Written in Music https://writteninmusic.com

Heather McEntire, vocaliste bij folk- & countryband Mount Mariah, brengt met Lionheart haar solodebuut uit. Niet toevallig, want het diepe Zuiden van de Verenigde Staten is geen voor de hand liggende omgeving om als jonge, homoseksuele vrouw op te groeien.

Al op jonge leeftijd ervaarde McEntire haar ‘anders’ zijn. Gestimuleerd door de aanwezigheid van het eerder conservatieve klimaat in het rurale Zuiden, vindt ze heil in de muziek. Initieel bij door punk beïnvloede bands waar de do-it-yourselfethiek (diy) sterk naar voren komt – hoe rauwer en luider die gitaar kan, hoe liever. Gaandeweg kwam de liefde voor rustieke, verzachtende alt.country. McEntire (vocals, gitaar) kwam zo terecht bij de North Carolina band Mount Moriah met onder meer Jenks Miller (keys, gitaar) en Casey Toll (drums, keys). Met albums als How To Dance (2016), dat opgedragen werd aan alle misfits, outcasts, loners, underdogs en activisten, en vele optredens wist de band aandacht te vergaren. Zo raakte ze onder meer in gesprek met Angel Olsen (die op dit album bijdraagt en met wie McEntire tourde) en vooral Kathleen Hanna (Bikini Kill, voor wie die band nog kent).

Hanna spoorde McEntire aan om toch maar dat soloalbum uit te brengen. Met Lionheart wil McEntire vooral een stevige vuist maken tegen het conservatisme en religieus fanatisme. Bovendien wil ze haar eigen identiteit versterken en opkomen voor al diegenen die het om een of andere reden lastig hebben in de maatschappij.

Dit Lionheart is een bijzonder compact kleinood. In negen songs, goed voor een halfuurtje muziek, trekt McEntire van leer tegen haar diepreligieuze opvoeding. Dat wordt gelijk duidelijk met opener A Lamb, A Dove. Dit nummer wordt ingekleurd met voorzichtige pianoakkoorden, Bijbelse referenties in de tekst en een stukje zang dat zowel gospel als country in zich heeft. Het type rootsy nummer dat een sterk beschouwende, tot reflectie aanzettende kwaliteit heeft.

Elders op dit album is er reden tot licht heupwiegen, zoals onder meer in de barsong Baby’s Got The Blues. Die geeft ook aan dat Lionheart een diep in folk, country en americana gewenteld album is dat vooral gericht is op liefhebbers van rustige maar ambachtelijke songwriting. Nog iets verder hoor je bijvoorbeeld hoe pakweg liefhebbers van Ryan Adams of Wilco aan hun trekken komen (het met pedalsteel versierde Yellow Roses dat gaandeweg aan ambities wint). De grote sterkte van het album blijft echter de zang van McEntire naast de aardige reeks songs die zij hier verzamelde.

Een van de hoogtepunten in deze set is het zalig luie Wild Dogs, dat mee dankzij de voorzichtige orkestratie Sparklehorse in herinnering brengt. Die is goed voor drie minuten tijdloze tristesse. De aanzet voor het album was dan weer het sterk gitaargedreven Quartz In The Valley, de eerste demo die met wat hulp van Kathleen Hanna uitgewerkt geraakte. Het is ook die song die de hang naar vrijheid benadrukt (“The earth was giving me quartz for free, and I just had to find them. They had been waiting for me, all those years, to pry them out and set them free.”).

Mogelijk nadeel van het album is dat sommige nummers net iets te gezapig voortkabbelen. Voorbeeld daarvan is When You Come For Me. Die vormt slechts een dipje op een verder aangenaam countryalbum, met mooie passages als Red Silo, het intieme One Great Thunder dat wederom een piano/strijkersmoment is en tenslotte het net iets assertievere en venijnige Dress In The Dark. Prima luisteralbum voor in de zondagse uurtjes.



  1. A Lamb, A Dove
  2. Baby's Got The Blues
  3. Yellow Roses
  4. Wild Dogs
  5. Quartz In The Valley
  6. When You Come For Me
  7. Red Silo
  8. One Great Thunder
  9. Dress In The Dark