Guy Davis is een bekende en veelzijdige folk- en bluesman uit de VS, die graag de gebaande paden verlaat maar de tradities toch ook niet miskent. Akoestische gitaren, mondharmonica banjo’s, wasbord en verhalen om te vertellen; meer moet dat niet zijn. Davis is vooral een man van de liedjes, zonder veel opsmuk.

Op de hoes staat een ogenschijnlijk jonge gast met een akoestische gitaar. Lees ik dat Davis al bijna 64 jaar oud is. Muziek houdt je jong, zolang je je niet te buiten gaat aan ongezonde verleidingen. Enig gegoogle toont een rijke carrière in de muziek en daarbuiten aan. Davis staat sinds 1991 ook op het toneel, in muziekvoorstellingen rond legendes als Robert Johnson en Taj Mahal. Daarnaast is schrijver en treed hij op met theatershows.

Het album opent met ouderwetse, weemoedige, soms spottende liedjes als Kokomo Kidd en Wish I Hadn’t Stayed Away So Long. Old time Music; ontstaan in de jaren na de Eerste Wereldoorlog, maar nooit echt weggeweest. She Just Wants To Be Loved is een moderne blues ballad over eenzaamheid, met een prominente rol voor de Fender Stratocaster. Like Sonny Did is een eerbetoon aan de legendarische mondharmonicaspeler Sonny Terry, maar vertelt ook over discriminatie en onredelijk zware straffen voor kleine vergrijpen. Die toestanden kun je niet los zien van deze muziekstijl.

Davis waagt zich daarnaast met succes aan het onsterfelijke Lay Lady Lay van Bob Dylan en de blues klassieker Little Red Rooster van Willie Dixon (en bekend van de Rolling Stones uit de jaren zestig). Mooi slide-gitaarspel van John Platiana. Vervolgens neemt hij gas terug met het weemoedige Maybe I’ll Go. Zelf noemt Davis Mississippi John Hurt als inspiratiebron. Zo gaat dat in de blues en folk: je ‘leent’ andermans nummer en bakt er zelf weer wat anders mee. Blackberry Kisses is onversneden folk van eigen hand. Een schitterend nummer van eigen hand. Bumble Bee Blues, met wederom schitterend elektrisch gitaarwerk, leerde Davis naar eigen zeggen van Reverend Robert Wilkins. Tenslotte nog een Donovan-cover, met een Caraïbisch tintje: Wear Your Love Like Heaven.

Blues en Amerikaanse folk met een knoestige, weemoedig klinkende stem en vooral mooie liedjes; meer moet dat niet zijn. Vier sterren voor deze grote meneer Davis.