In tegensteling tot wat je zou vermoeden is  Gunther Brown wel degelijk een groepsnaam. Sinds de huidige line-up in 2013 geconsolideerd werd gaat het de  vanuit Portland, Maine opererende formatie voor de wind. Na het volwaardige debuut Good Night For Daydreams mogen Pete Dubuc, Chris Plumstead , Mark McDonough en Derek Mills verder (dag)dromen. Dat gebeurt met songwerk aangeleverd door frontman Dubuc, in enkele gevallen met bassist  Mc Donnough als co-auteur.

Hoewel North Wind met nagenoeg hetzelfde muzikale team en producer tot stand kwam was het geenszins de bedoeling om te komen aanzetten met een tweede deel van Good Night For Daydreams. Dat blijkt meteen met What’s Left dat uit een feedback van vervormd gitaren opdoemt. De rauwe riffs van de gitaartandem Dubuc/ PLumstead  duiken ook in andere nummers op zoals de jachtige titeltrack Norridgewock waarin de banjo van Greg Klein en de  driftige harmonica-uithalen van Joe Bloom het broeierige karakter versterken.  Eveneens bijzonder is het  weidse klankenspectrum dat Swampland vergezeld. De onorthodox huppelende gospel van Jesus Ain’t Listenin’ en het op melodieus en twangende snarenspinsels gebouwde Old Man contrasteren fel met Over You. Ruim zeven minuten sleept dit massieve snarenepos aan, met repetitieve spoken word fragmenten van Hallee, een van de Pottle zusjes van Mister Moon, als coauteur vermeld, op de achtergrond manifesteert zich een freakerig trompetje. Gunther Brown flirt onbeschaamd met elementen uit de jazz en avant- garde in de verrassende en iewat bizarre afsluiter.