Boerenzoon Fred J. Eaglesmith groeide in moeilijke omstandigheden op in een kroostrijk gezin in het zuiden van Ontario.  Op jonge leeftijd ontvluchtte hij dat armoedige, agrarische leven om met zijn gitaar de wijde wereld in te trekken. Die periode  klinkt nog steeds nadrukkelijk door in zijn repertoire dat  gevuld is met doorleefde verhalen over menselijk leed in al zijn aspecten  die de troubadour met  een grofkorrelige  zang debiteert.

Tot dusver vulde Eaglesmith daarmee zo’n twintigtal langspelers.  Foto’s van verweerde tractoren en verroestte details illustreren  het hoesje van Standard. In Old Machines heeft hij het, overmand door heimwee naar de oude tijd, over zo’n afgedankt vehikel. In Misss Mary Jane en Flames likt een achtergebleven,  diep gekrenkte man zijn wonden als een huilende wolf, “the nights sure are colder now that you’re gone, I feel so much older you seem so young”.

De begeleiding klinkt al even rudimentair dan de voordracht. Een wat naar de achtergrond gemixte elektrische gitaar houdt een rafelige banjo, viool of een door Freds muzikale wederhelft Tif Ginn betokkelde mandoline of  ukelele gezelschap. Tif zorgt bovendien voor fluisterende harmoniezang. De verstilde primitieve begeleiding flankeert het  droeve verhaal over Old Jenny Smith, een vereenzaamde, achtergebleven oorlogsweduwe die nog elke dag vergeefs de brievenbus checkt.

In zowat iedere song klinkt wanhoop en een onwaarschijnlijke mistroostigheid door. Dat gevoel wordt nog versterkt  door een weemoedige harmonica in het prachtige Watertown en Mr Rainbow, waarin toch even een straaltje hoop door donkere wolken priemt.

In de lente komt Fred Eaglesmith samen met  Tif Ginn op clubtournee in de Lage Landen en op 6 mei is er ook een plaatsje op Moulin Blues voorbehouden voor deze bijzondere country en rock’n roll troubadour.