Eindelijk was Ben Watt weer eens in Nederland. Bij zijn solo comebackalbum Hendra van twee jaar terug sloeg hij ons land nog over. Met zijn nieuwe album Fever Dream mochten wij hem nu wel in Nederland verwelkomen. Het Amsterdamse Bitterzoet was de plek voor een intiem concert.

Hoewel zijn laatste albums een rijk bandgeluid hebben had Watt besloten om deze korte Europese tour puur met contrabassist Rex Horan te komen. De van Neil Cowley Trio bekende bassist, die tevens op heel veel belangwekkende album producties (waaronder Laura Marling) te horen is, bleek op het podium een prominente rol te hebben. Natuurlijk was het jammer dat Watt niet met een volledige band kwam, zoals hij afgelopen maand in Japan deed. Daar speelde hij met de hele band die ook op Fever Dream speelt, dus ook met de zo heerlijk nadrukkelijk aanwezige gitarist Bernard Butler.

Maar juist in de combinatie Watt en Horan was de sfeer nu prachtig ingetogen waardoor het songschrijftalent van Watt nog beter uit de verf kwam. Watt speelde afwisselend akoestische en elektrische gitaar en kroop af en toe achter de toetsen. Horan speelde de contrabas als geen ander en zong achtergrondvocalen. De mannen bleken de perfecte match te hebben. Horan vulde de songs van Watt meesterlijk in (vandaar dat ik zijn naam maar even in de titel heb vermeld).

Een mooie setlist met vrijwel alles van Fever Dream, veel van Hendra en zelfs songs van zijn allereerste album North Marine Drive uit 1983, nog voor hij met ega Tracey Thorn Everything But The Girl startte, kwamen voorbij. En ook de EBTG-songs 25th December en Rollercoaster kregen een prachtig sobere uitvoering mee. Songs die hij, na een erg vervelend en lang ziekbed (Watt had bijna het leven gelaten) had geschreven en destijds door Thorn liet zingen, maar op aandringen van haar nu solo zelf prachtig oppakte.

De setting voor het concert was relaxed. Terwijl Watt zijn gitaren tussen de songs in stemde (ik heb veel de veel verschillende gitaarstemmingen…), zocht hij contact met het publiek of vertelde hij vele, vaak erg grappige, verhalen. Als hij vervolgens een van zijn songs inzette was hij weer geconcentreerd en scheen gelijk zijn grote klasse weer door. Waarbij heel erg opviel hoe geweldig de songs van zijn laatste album Fever Dream, toch ook zijn. Vooral het titelnummer kreeg een briljante uitvoering mee. Watt is niet alleen een intrigerende songschrijver maar ook een integere zanger en geweldig gitarist. Horan vulde de composities in met rijk basspel, steeds met exact de souplesse dan weer drive die de songs nodig hebben. Prachtige combinatie, prachtige avond.

Setlist Ben Watt (Bitterzoet, Amsterdam 7 oktober 2016):

• Running with the Front Runners
• Hendra
• Nathaniel
• Some Things Don’t Matter
• Gradually
• Winter’s Eve
• Brick and Wood
• The Levels
• Rollercoaster (EBTG)
• Forget
• Waiting Like Mad
• 25th December (EBTG)
• Spring
• Fever Dream

Toegift:

• North Marine Drive
• New Year Of Grace