Eric Bibb tekent al decennia lang voor kwalitatief hoogstaande (country-)blues, soul, gospel, folk en wat we gemakshalve als Americana kunnen betitelen. Ook New Orleans en West-Afrika klinken door. Zijn stijl is laid back, funky en immer met een diepe basstem. Op zijn nieuwste album Jericho Road komen zijn spiritualiteit, verhalende zangstijl, swing en ingehouden virtuositeit prachtig samen.

Bibb draait al mee sinds eind jaren zeventig. Inclusief live-albums heeft hij al zowat dertig platen uitgebracht. Hij komt uit een zeer muzikale familie en dat is te horen. Zijn vader was Leon Bibb, een bekende zanger in de jaren vijftig en zestig en zijn oom John Lewis een wereldberoemde jazzpianist en -componist. Artiesten als Bob Dylan en Peter Seeger kwamen ook over de vloer bij de Bibb’s.

Dat verklaart waardoor het bij Eric Bibb, zelf ook alweer 62 jaar, muzikaal ook wel snor zit. Hij laat zich niet verleiden tot staaltjes van virtuoos kunnen, maar de kunst van fingerpicking op akoestische gitaar beheerst hij zeker. Ingehouden swingend en bezonken zijn hier sleutelbegrippen.

Bij Bibb denk je misschien eerder aan een troubadour met een gitaar, maar er speelt een reeks van min of meer vaste begeleiders en gastmuzikanten mee, op onder meer elektrische (slide-)gitaar, piano, bas, keyboards, blaasinstrumenten en uiteraard achtergrondvocalen. De Afrikaanse klanken komen voor rekening van een kora-speler. Producer Glen Scott tekent tevens voor piano, keyboards, drums, bas en elektrische gitaar. Dat komt het klankenpalet van Jericho Road zeker ten goede, zonder dat het rommelig of druk wordt. Alles wat je hoort staat in dienst van de nummers.

Op een enkele traditional na schreef Bibb alle nummers voor dit album zelf, of anders samen met Scott. Als ik dan toch hoogtepunten moet noemen, denk ik aan‘Let the Mothers Step Up, waarin Bibb vrouwen wereldwijd oproept om hun mannen te laten stoppen met vechten. De spirituele boodschap van Freedom Train biedt ook stof tot nadenken. Bibb is niet zo van de luchtige liedjes, die nergens over gaan.

Wild wordt het nergens, maar het is een fijne luisterplaat voor zowel een stormachtige winterdag als een zwoele zomeravond. Neem je tijd om erin te geraken. Mooi album!

Bonus Hidden Tracks

Now

Nanibali