×

Recensie

Roots

21 februari 2018

Ed Romanoff

The Orphan King

Geschreven door: Cis van Looy

Uitgebracht door: Pinerock Records

The Orphan King Ed Romanoff Roots 4.5 Ed Romanoff -The Orphan King Written in Music https://writteninmusic.com

Zijn naam laat Slavische origine vermoeden, maar het DNA-staal dat de New Yorkse singersongwriter liet afnemen bracht aan het licht dat de Russische vader die hem opvoedde niet zijn natuurlijke vader was en onthulde  Ierse roots. Die harde realiteit ontdekte Romanoff na een zoektocht met dat andere adoptiekind Mary Gauthier in New Orleans. Het bezoek aan het voormalige, gelijknamige weeshuis waar Gauthier opgroeide inspireerde St. Vincent De Paul, een van de songs die zijn titelloze debuut siert.

Bijna zes jaar geleden bracht Ed Romanoff op zijn 53 dat uit met de hulp van producer Crit Harmon. Die is evenals op het eerste werkstuk weerom alomtegenwoordig als co-auteur. Hij tekent voor bijzonder fraai songwerk als Elephant Man dat sterk herinnert aan het prille werk van John Prine, de troubadour die Romanoff als zeventienjarige naar de gitaar deed grijpen. Het warme, wat verweerde baritontimbre wordt in de ontroerende song door zang van Teresa Williams vergezeld, haar man Larry Campbell streelt de pedalsteel, in Golden Crown is dat een fiddle en die draagt ook Less Broken Now, waarin de weemoed gesmoord wordt in  vertroostende vrouwenzang en een Mariachi trompetje.

“My father held me one time and then he said goodbye, he never looked back and I don’t know why, but I still believe in love”, zo opent de ontroerende, met hulp van Gauthier gecomponeerde titelsong. De combinatie van ingetogen, prevelende mijmering en hemelse achtergrondzang met sfeervolle, naadloze instrumentatie van piano, pedalsteel en de accordeon van James Felice, broer van de producer Simone Felice, tillen de song op.

In het gangsterepos The Ballad Of Willie Sutton worden reflectieve passages afgewisseld met verscheurende gitaarerupties, niet alleen thematiek en opbouw refereren aan de weidse soundscape die Robbie Robertsons solowerk bepaalde. Het met een blazers geïnjecteerde The Night Is A Woman heeft een onmiskenbare Southern soul sfeer, het dameskoortje met  Rachel Yamagata en Cindy Mizelle is daar evenmin vreemd aan. Overigens horen we de zwarte gazelle die wel eens met Sprinsteen en The Stones toert, krachtig uithalen in Coronation Blues . Een welgemikte sneer aan de huidige sociale en politieke klimaat.

Ook als hij het mythische Amerika even aan de kant laat, imponeert Romanoff moeiteloos met de gepersonaliseerde verhalen. Klasse!



  1. Miss Worby's Ghost
  2. The Elephant Man
  3. A Golden Crown
  4. The Orphan King
  5. Without You
  6. Leavin' with Someone Else
  7. Less Broken Now
  8. The Ballad of Willie Sutton
  9. I'll Remember You
  10. The Night Is a Woman
  11. Blue Boulevard (Na Na Na)
  12. Lost and Gone
  13. Coronation Blues