×

Recensie

Roots

14 januari 2016

Dudley Taft

Skin And Bones

Geschreven door: Jack Smits

Uitgebracht door: Taft Enterprises Ltd

Skin And Bones Dudley Taft Roots 4 Dudley Taft – Skin and Bones Written in Music https://writteninmusic.com

Skin and Bones is alweer het vierde album van bluesrocker Dudley Taft. Op dit album zijn 11 tracks te horen die geheel door hem zelf zijn geschreven, met uitzondering van Leland Mississipi Blues dat van de hand is van blueslegende Johnny Winter. Dudely Taft is een prima zanger, maar vooral uitstekend gitarist met uiteraard een vette stratocaster gitaarsound, een vereiste in dit genre. Op dit album wordt hij bijgestaan door John Kessler op bas, Jason Patterson op drums, Reese Wynans op keyboards en Rachel Williams backing vocals.

Er wordt stevig geopend met de gelijkluidende titeltrack Skin and Bones. Taft trekt hier gelijk flink de gitaarregisters open, maar de dynamiek van de song blijft mooi behouden. Hier een prominente gastbijdrage van Ahsley Christensen op backing vocals. Daarna volgt Lonesome Memphis Blues met wederom uitstekend gitaarwerk en een kekke orgelsolo van Rees Wynans. De gospelachtige backing vocals zijn hier ietwat over the top. One of These Days is een sfeervolle moody ballad die qua sfeer en sound geheel anders is dan de Southern Bluesrock die op dit album te horen is. Taft speelt hier prachtig slidegitaar.

Daarna krijgen de nummers een steviger karakter. Allereerst het moddervette Fuzzy Dice dat dreigend en opzwepend klinkt door het gebruik van het door Jimi Hendrix bekend geworden Octavia Fuzz-effect en vervolgens het grommende Without you waarin stevig en vooral virtuoos gitaarspel te horen is. Daarna volgen twee echte stampers nl. Space Cake en Ain’t About The Money dat intens en slepend is door de vette Black Sabbath-achtige riff.

Coming Home is een boogie met een hypnotiserend start/stopritme en interessante bruggetjes en refreintjes die smaakvol ondersteund worden door de hammondorgelpartij van Eric Robert. Mojo Woman is alweer de laatste track van het album. Een pittig uptempo nummer waarbij de gitaarlijnen gedubbeld worden door de zang. Mooi is de typische Hendrix-achtige Univibesolo in het middenstuk. Daarbij een prima bijdrage van achtergrondzangeres Rachel Williams die het nummer net dat tikje extra pit meegeeft.

Skin and Bones is opgenomen in de Muchmore Studio te Cincinnati waarbij Taft de intentie had om een rauwe live sound neer te zetten, dus zonder al te veel overdubs en uitgewerkte arrangementen. Voor wat betreft de gitaarsound is dit behoorlijk goed gelukt, echter een aantal tracks klinkt door de toevoeging van backing vocals en orgeltjes toch wat gelikter dan mogelijk de bedoeling was, wat niet wegneemt dat dit een erg goed en dynamisch geproduceerd album is.

Qua gitaarspel is Dudley Taft zeker “A force to be reckoned with”. Vocaal zit hij in de range van Joe Bonamassa en Tony Spinner, maar dat mag nog wat ruiger wat mij betreft. Liefhebbers van stevige, virtuoze, eigenlijk de intelligentere bluesgitaarrock gaan dit album zeker waarderen.



  1. Skin and Bones
  2. Lonesome Memphis Blues
  3. Ain’t Nothing Gonna Stop Us Now
  4. Leland Mississippi Blues
  5. One Of The Days
  6. Fuzzy Dice
  7. Without You
  8. Space Cake
  9. Ain’t About The Money
  10. Coming Home
  11. Mojo Woman