Down Harrison
Down Harrison
Namen als Tommy Cassemar en Pelle Alsing het zegt mij en wellicht u bitter weinig. Het verhaal speelt zich dan ook af in het Hoge Noorden op Zweedse grond in Pitea, een havenstad in de buurt van de poolcirkel. Zo’n twaalf jaar geleden ondersteunden de bassist en drummer singersongwriter Jesper Willaume op zijn debuut This Year The Summer Will Be Long, Dat is ondertussen twaalf jaar geleden en Willaume had zich volledig teruggetrokken uit het muzikale circus. De songschrijverij liet hem niet los en er liggen zo’n slordige 150 songs in de lade.
Zijn oude vrienden overtuigden de zanger om er iets mee aan te vangen. Dat gebeurde met de hulp van Micke Wedberg, een gitarist, toetsenman en bovendien technicis/eigenaar van een degelijke studio. Down Harrison, een door Jesper aangebrachte naam is geïnspireerd door Harrison Avenue in Leadville, een plaatsje in Colorado waar hij eind jaren tachtig enkele jaren verbleef.
De tien songs die geselecteerd werden ademen dan ook eerder de sfeer uit van de muziek die je aan de overkant van de Atlantische Oceaan aantreft. Episch rockwerk zoals Enemy, de titelsong en The Big Fence wordt ongetwijfeld omarmd door de in Classicrock gespecialiseerde radiostations. Het door de akoestische gitaar van Willaume en pedalsteel opgestarte Sideburns & Pilots en de mooie ballade Phew drijven, evenals de overige tracks,naar de hoek van melodieuze countryrock af met harmonische zang en tonen het intrinsieke niveau van dit reunie-project.