Canadees Doug Tielli, vooral bekend als lid van The Silt, een band die klinkt als de Beach Boys meets Palace Brothers, brengt voor het eerst een soloplaat uit: Swan Sky Sea Squirrel. Een vreemde titel voor een eveneens vreemd album, of beter gezegd: excentriek album.

Tielli nam Swan Sky Sea Squirrel in drie maanden in zijn eentje op in een oud schoolgebouwtje op Toronto Island. Alle instrumenten speelde hij zelf in en ook nam hij bijna alle zangpartijen voor zijn rekening, behalve op Deer waar naast de singer-songwriter ook een zangeres te horen is en op Yes, I am Lonely, waarin hij een koor laat opdraven. Voor de rest weet hij met overdubs een volwaardig album te maken.

Het excentrieke van deze plaat begint al bij Tielli’s opmerkelijk hoge stemgeluid dat veel weg heeft van de stem van zanger Antony Hegarty (van Antony and The Johnsons), en dat vervolgens overgaat in een sound a la Justin Vernon van Bon Iver, maar soms heeft de Canadees juist weer een heel donker stemgeluid. Ook zijn muziek is apart en niet voor iedereen weggelegd. Je moet ervoor open staan. Het is melancholisch, rustiek, rommelige en soms is er door het freakende gepingel geen touw aan vast te knopen. Het is een tikkie vreemd maar wel lekker. Het is erg gedurfd om in deze tijd, waarin de muziekbusiness op z’n kont ligt door alle download sites en platforms waar je gratis muziek kunt luisteren, zulke moeilijke en ontoegankelijke muziek te maken. Het staat hem te prijzen dat hij niet kiest voor populariteit en het grote geld, maar zijn hart volgt en datgene maakt wat hij interessant en mooi vindt. Uiteraard zullen er genoeg fijnproevers zijn die Tielli’s sound kunnen waarderen, maar wat die sound nu precies inhoudt, valt dan weer niet te definiëren. Het is een mix van roots, folk en soul en heeft een zeker ‘kamermuziek’ gehalte vanwege de vele akoestische instrumenten en rustieke melodieën. Deze elementen samen geven de cd een intiem karakter.

Doug Tielli heeft een ongrijpbare eigen sound en is in staat om met zijn breekbare melancholische liedjes, zoals het prachtige The Deepest End, mensen te ontroeren en in vervoering te brengen. De jankende zaag die bij dit nummer gebruikt wordt, helpt ook een handje mee in die droefenis. Met Swan Sky Sea Squirrel heeft Tielli een troosteloos landschap weten te creëren waarvan je de naweeën, nadat je hem geluisterd hebt, nog een hele poos voelt.