Doug Schmude
Burn These Pages
In de jaren negentig komt Dough Schmude met zijn songwerk naar buiten. Dat gebeurt vanuit Californië waar hij Vanuit Louisiana na omzwervingen door ruim een handvol staten verzeild. Evenals op de voorganger Ghosts Of The Main Drag is het vierde werkstuk opgebouwd met door Schmude aangeleverde instrumentatie, hij speelt zowat alle snaren- en toetsenpartijen inmet sporadische assistentie van een gastmuzikant.“You can’t wash away the soul of our crescent city home” horen we de man strijdvaardig zingen in de gelijknamige,op een rockende southern country basis geënte, ode aan zijn geboortestaat Louisiana.
Schmude focust zich weerom op gebeurtenissen aangereikt door het dagelijkse leven in de Amerikaanse ‘small towns’. Daarbij duikt hij wel eens in het verleden. My Daddy’s Musket is gebaseerd op het merkwaardige verhaal van een vrouw uit Noord Carolina. De ondertussen tachtigjarige dame is de dochter van een veteraan uit de burgeroorlog, die aan beide kanten vocht en ontvangt ruim anderhalve eeuw later nog beledigende brieven. Geïnspireerd door literatuur uit El Salvador steekt Schmude met El Tren de la Muerte even de grens over waar hij op de levensgevaarlijke migranten route in een nachtmerrie van verraad en geweld belandt, de dreigende sfeer wordt bijzonder accuraat geënsceneerd.
Het door de fiddle van Georgiana Hennessy en achtergrondzang van Carter Sampson ondersteunde Worry Stone klinkt beduidend milder. Het repertoire balanceert voortdurend tussen rauwe country en poëtische folk met een rockend lo-fi uitstapje in Salt. De enige cover, de van Chris Knight afkomstige heartland ballade Enough Rope sluit daar mooi bij aan. Schmude is een intelligent en getalenteerd singer-songwriter die in Silas James zelfzeker uitlegt hoe de perfecte song tot stand komt. Anderzijds horen we in de afsluitende titeltrack de relativerende smeekbede: “burn these pages when i died, so no one knows I lived a life”.