Doug Paisley zocht en vond oorspronkelijk zijn heil in bluegrass en van die authentieke old school countrystuff. Een muzikale fascinatie die hij  samen met Chuck Erlichman ventileerde in A Loving Tribute , een reïncarnatie van The Stanley Brothers. Met Matt Barber en Paul Matthew zette hij Live Country Music op in Toronto. In die inspirerende Canadese metropool ontstond Dark Hand & Lamplight, een audiovisueel project met Shary Boyle, dat uitgenodigd werd voor een tournee met Will Oldham in California.

Ondertussen manifesteert de gitarist zich op enkele langspelers eveneens als singersongwriter.  Voor de opvolger van Strong Feelings nam Paisley uitgebreid de tijd, hij beleefde  zijn eerste jaren als vader. Naast familiale bezigheden met jamsessies blikte hij in vier verschillende studio’s in Toronto, zo nam hij in de studio’s van Peter Moore (Cowboy Junkies) een volledig album op, dat werd later geschrapt voor andere sessies.

Van enkele tientallen songs bleven negen songs over die op Starter Home terechtkwamen. Drinking With A friend werd herhaaldelijk heropgenomen maar het werd uiteindelijk de oorspronkelijke pure demo versie, enkel het orgel van Erlichman en de resonator van Don Rooke vullen het akoestisch snarenwerk van Paisley aan. In andere tracks horen we fiddle of wat sobere percussie naast de alomtegenwoordige piano van Jon Sheard. Het blijft bij een minimalistische benadering waarop de songwriter met zacht, soms ietwat  schor timbre zijn verhalen vertelt.

Intimistische verhalen over al dan niet gemiste kansen die een melancholisch gevoel oproepen maar nergens naar depressieve toestanden afglijden zelfs niet in een door twijfel verteerd Mister Wrong.  De titelsong speelt zich af zo’n bescheiden huisje voor een jong koppel waar Paisley noodgedwongen blijft wonen en beschrijft bijzonder accuraat de veranderingen in de aanvankelijke idyllische, huiselijke sfeer, No Way To Know schetst het onvermogen aan om de toekomst juisy in te schatten, evenals als in de meeste  tracks sluimert een gevoel van spijt.

Wegdromen biedt een tijdelijke uitweg, het is ieder geval een prachtige song evenals het eerder berustend Waiting , een pianoballade ondersteund door  vocale backing van Matt Barber. Bij songtitels als Loneliness en Shadows verwacht je sombere bespiegelingen maar het zijn eerder weemoedige herinneringen enigszins getemperd door de fraaie harmoniezang van Jennifer Castle. Voor liefhebbers van het betere troubadourswerk uit Canada.