×

Recensie

Roots

06 februari 2017

Delbert McClinton

Prick Of The Litter

Geschreven door: Cis van Looy

Uitgebracht door: Hot Shot Records

Prick Of The Litter Delbert McClinton Roots 4.5 Delbert McClinton – Prick Of The Litter Written in Music https://writteninmusic.com

De vanuit Lubbock naar Forth Worth uitgeweken zanger is al sinds de jaren vijftig actief als gitarist in rockabilly en bluescombo’s. Na een concert van Jimmy Reed verruilt  McClinton de zes snaren voor een mondharmonica. Die ijle mondharmonica kleurt in ’62 Bruce Channels hit Hey Baby even later duikt in Love Me Do van The Beatles  een gelijkaardig deuntje op. McClinton leert tijdens een Europese tour met Channel een jonge Lennon enkele licks aan .De Texaan blijft  uiterst actief  op de podia en de studio. In de tweede helft van de jaren zeventig krijgt hij met  Victim’s Of Life circumstances ook buiten het roadhouse rock circuit erkenning met songs als Two More Bottles Of Wine. Op de opvolgers  vinden we naast  stomende uitvoeringen van soulklasiekers ook de ultieme versies van Shaky Ground Lipstick Traces en andere fraaie New Orleans stuff.

Mc Clinton’s B Movie Boxcar Blues zet The Blues Brothers een eind op weg met in het zog een heuse soulrevival. Erkenning bij het grote publiek blijft uit, het bankroet van een reeks platenfirma’s helpen evenmin, maar McClinton gaat onverstoorbaar verder . In de herfst van zijn leven blift hij actiever dan ooit als songwriter en langspelers als  Cost Of Living en Acquired Taste tonen aan dat de veteraan nog lang niet uitgezongen is. Vier jaar geleden is er nog een reünie  met zijn oude vriend Glen Clark. Dat resulteert  in Blind, Crippled & Crazy, zo’n veertig jaar na de split van het duo waarin de zanger zijn broeierige Texaanse soulblues uittestte.

Twee jaar geleden ziet het er niet zo goed uit voor Delbert McClinton die met ernstige hartproblemen geconfronteerd wordt, na enkele ingrepen lijkt de man herboren. In de Rockhouse studio van zijn pianist Kevin McKendree  die stuurt de recente roadband aan met gitarist Bob Britt. Aangevuld met  McClintons trouwe snarenman  James Pennebaker en een bescheiden maar efficiënte blazerssectie   komt vorig jaar Prick Of The Litter tot stand.

McClinton opteert weliswaar voor een laidbackbenadering  na een straffe aftrap, Don’ Do It een duet met  Lou Ann Barton en geïnspireerde gitaarpartij van Jimmie Vaughan, ingeblikt tijdens een uitstapje naar Austin en leunt het sterkst aan bij Delberts onnavolgbare, karakteristieke stijl. In een zacht golvende Doin’ What You Do diept hij zowaar even het smoelschuivertje op. Het wat rafelige stemtimbre en de unieke frasering  heeft nagenoeg niets aan kracht en souplesse ingeboet, zo blijkt in enkele songs die McClinton in samen werking met gitarist Britt en oude gabber Clark componeerde. Die laatste zingt mee in het met hitsig parlando gelardeerde  Skip Chaser. In  Middle of Nowhere schuilt een verrassend ijle falsetto en ook opvallend zijn de sentimentele ballades. “The Night Time Is The Right Time”, horen we in het romantische San Miguel dat naar Tony Bennetts I Left My Heart In San Francisco verwijst.

In het tweede gedeelte  toont McClinton  zich vanaf hede schitterende jazzt ballade Pulling My Strings niet alleen in het van Percy Mayfield geleende The Hunt Is On een verfijnd crooner met perfecte timing. Het door een zwoele sax  en milde humor gekruide Bad Haircut en Like Love Used To Be en Jones For You, een uitstapje naar New Orleans zitten eveneens in dat lazy jazzstraatje en de afsluitende pianoballade Rosy illustreert naast de klasse van Self Made Men een begenadigd zanger die evenals een gewaardeerde collega als Boz Scaggs met het klimmen der jaren beter wordt.



  1. Don't Do It
  2. Doin' What You Do
  3. Middle of Nowhere
  4. Skip Chaser
  5. San Miguel
  6. Pulling the Strings
  7. Neva
  8. Like Lovin' Used to Be
  9. Jones for You
  10. The Hunt Is On
  11. Bad Haircut
  12. Rosy