Deze voormalige student literatuur aan de prestigieuze Harvard Universiteit in Cambridge, Massachusetts is niet aan zijn muzikale proefstuk toe. Het is bovendien niet de eerste keer at deze  singersongwriter, die met zijn vrouw en twee kinderen in Santa Fe verblijft, een nieuwe cd uitbrengt met bijhorende novelle. In 2010 was er al 140 Goats and A Guitar, een door een verblijf op het Corsicaanse eiland geïnspireerde combinatie. De songscyclus van Cardboard Boat is verbonden met de verhalen van het nieuwste boek The Free Brontosaurus.

Dit keer geen persoonlijke belevenissen, Berkeley brengt elk verhaal vanuit het perspectief van de in zijn boek figurerende karakters. Vanaf de mysterieuze opener Setting Sail tot de afsluiter Broken Crown verkent Berkeley met zijn soepele stembanden uiteenlopende registers, van diep resonerende warme baritonklanken naar ijle  falsetto uithalen. Het melodieuze songwerk wordt vaak spaarzaam met cello en fraaie akoestische snaren omkaderd, de zachte  fluisterende bariton van Berkeley krijgt het gezelschap van de zang van Sarah Watkins die de vrouwelijke personages vertegenwoordigt en dat leidt tot fraaie momenten.

Zo wordt samen met muzikanten een genuanceerd muzikaal spanningsveld opgebouwd in de orkestratie. To The Sea meandert in een haast pastorale folkachtige sfeer, die loopt door in Colored Birds. Last Round komt even in wat woeliger water terecht. Cardboard Boat en het naar het naar Noorse mythologie verwijzende Wishing Well waden weerom in een feeërieke sfeer. In die meer reflectieve momenten overheerst melancholie en dan duiken onvermijdelijk vergelijkingen op met het werk van een betreurde poëet als Nick Drake.

Wellicht is het nog interessanter om het boekwerk The Free Brontosaurus ter hand te nemen bij beluistering. Maar op zich is Cardboard Boat beslist de moeite waard voor de meer romantisch georiënteerde luisteraar.