×

Recensie

Roots

16 april 2019

Daniel Norgren

Wooh Dang

Geschreven door: Cis van Looy

Uitgebracht door: Super Puma Records

Wooh Dang Daniel Norgren Roots 3.5 Daniel Norgren – Wooh Dang Written in Music https://writteninmusic.com

Daniel Norgren debuteerde in 2007 met Kerosene Dreams, een langspeler die nagenoeg volledig met een eigenhandig gefabriceerd instrumentarium werd opgenomen. Sindsdien maakt de Zweedse singer-songwriter een opmerkelijke evolutie door met een handvol langspelers. Norgren kon voordien al op enige waardering in blueskringen rekenen maar kleurt met  Alabursy en The Green Stone nog verder buiten de afgebakende lijnen van het genre. Daarbij verwerkt hij zijn persoonlijke, niet zelden sombere beschouwingen die tussen pijn en hoop balanceren in melancholische muzikale schetsen die steeds meer afwijken van de blues en rockpatronen uit de beginperiode.

Traditiegetrouw komt Wooh Dang opnieuw tot stand in het isolement van de Zweedse natuur. Na een behoorlijk lange pauze wegens persoonlijke problemen gaat Norgren afgelopen herfst terug aan de slag, een stokoude textielfabriek vormde dit keer de locatie.

Norgren opent met een instrumentaal pallet van vervormde snaren en toetsenklanken vermengd met geluiden uit de natuur, zulke  experimentele soundscapes doken al eerder op in het repertoire. Vanuit een piano-intro duikt vervormde klaaglijke zang op, vergezeld van dito galmende gitaarklanken en melodicatonen ontkiemend The Flow.

De connectie met het bluesverleden is nog niet volledig verbroken.  Dandelion Time schuifelt op rudimentaire percussie in een rafelige boogie terwijl een driftig Let Love Run The Game aan de verrichtingen van Kevin Coyne herinnert. “Never Been So Glad “ zingt Norgren, een bedrieglijke frase, de beklemmende desolaatheid wordt geaccentueerd door een zuigend pedaalorgel op de achtergrond en vormt een schril contrast na Rolling Rolling Rolling, een wat rommelige meeslepende meerstemmige ballade waar bij de zon toch even door de wolken priemt. Dat gevoel klinkt nog sterker door in de op piano evoluerende liefdesverklaring The Day That’s Just Begun, met zo’n warme kampvuur harmonica.

De eenzaamheid in de afgelegen uitgestrekte bossen de lijkt verder weg dan ooit, met het op vloeiend snarenwerk en exotische percussie golvend When I Hold You In My Arms belanden we ergens op een zonovergoten goudgeel strand. Ter afsluiting horen we in de instrumentale titelsong nog even een uit fadende piano en diep gezucht. Totaal overbodig bij de verrichtingen van deze eigenzinnige Zweed die ongetwijfeld op appreciatie van meer avontuurlijk ingestelde rootsadepten kan rekenen. Die kunnen overigens terecht op 20 en 21 mei op de podia  van Paradiso en De Roma.

https://writteninmusic.com/alternative/daniel-norgren-alabursy/



  1. Blue Sky Moon
  2. The Flow
  3. Dandelion Time
  4. The Power
  5. Rolling Rolling Rolling
  6. So Glad
  7. Let Love Run The Game
  8. The Day That's Just Begun
  9. When I Hold You In My Arms
  10. Wooh Dang