×

Recensie

Roots

27 augustus 2018

Cody Canada & The Departed

3

Geschreven door: Cis van Looy

Uitgebracht door: Blue Rose

3 Cody Canada The Departed Roots 4 Cody Canada & The Departed – 3 Written in Music https://writteninmusic.com

Drie jaar na Hippielovepunk komen Cody Canada aanzetten met veertien songs  die de opvolger vullen.  Op de vierde langspeler, de titel refereert naar de tot trio gereduceerde line up, naast de vertrouwde bassist Jeremy Plato die eveneens de harmonische backing verzorgt maakt drummer Eric ‘Waldo’ Hansen deel uit van The Departed.  Cody werkt opnieuw samen met producer Mike McClure, Die was eveneens als Plato nauw betrokken bij  Cross Canadian Ragweed. Het in 2001, in Stillwater Oklahoma  opgezette alt country combo dat de efenis van de outlawcountry uit de jaren zeventig in een rockende sound intrigeerde in het in Texas ongemeen populaire red dirt genre. Canada keert terug naar de begindagen en zet The Departed terug op het juiste spoor, zoals de rockende stomper Lost Rabbit illustreert.

De melodieuze countryrocker Lipstick en het op banjogetokkel van Danny Barnes geënte A Blackbird componeerde Canada met McClure. Het vijfde lid van Cross Canadian Ragweed  levert ook Daughter Of The Devil aan samen met Tom Skinner. In het van de betreurde red dirt pionier geleende door Plato gezongen, One Of These Days komt Jamie Lin Wilson het harmoniekoortje versterken. In die akoestische ballade hangt er ouderwetse magie in de lucht en dat is eveneens het geval in Footlights van Merle Haggard dat zich hier in een wonderlijk door pedalsteel gedragen weemoedig duet ontspint. Het van Will Kimbrough en Tommy Womack afkomstige Betty Was Black (And Willie Was White) is op koortsige, funky, leest geschoeid.

De tracks die Canada in zijn eentje aanbracht zijn evenmin te versmaden, in tegenstelling tot het met rinkelende gitaartjes begeleidde Song About Nothin’ laat vermoeden, worden actuele problematische thema’s genszins uit de weg gegaan. In Sam Hain schuilt een aanklacht tegen de huidige gang van zaken en de regerende president en dat ongenoegen klinkt, weliswaar op milde ironische toon, ook door in Satellites and Meteors. Americana op zijn best met fijne vervormde gitaarriffs. In het ingetogen slotnummer 1800 Miles duikt dan weer een cowboy harmonica op. Een gevarieerde en geïnspireerde langspeler in een ondertussen imposant rijtje.    



  1. Lost Rabbit
  2. Lipstick
  3. A Blackbird
  4. Daughter Of The Devil
  5. One Of These Days
  6. Footlights
  7. Paranoid
  8. Satellites And Meteors
  9. Unglued
  10. Sam Hain
  11. Song About Nothin’
  12. Better
  13. Betty Was Black (And Willie Was White)
  14. 1800 Miles