Als halfbloed, vader was een afro-Amerikaan en moeder een blanke Ierse, opgroeien in het Zuiden van de VS  met een  onuitstaanbare stiefvader. Chastity Brown beseft als geen ander hoe hard en unfair het leven kan zijn. Ze vindt troost in de muziek, zingt in het plaatselijke kerkkoor van Union City en speelt sax en drums. Ze verlaat het trailerpark in Tennessee en in haar nieuwe thuishaven in Minneapolis vindt ze snel haar weg in de folk-scène. De met gitaar gecomponeerde songs die op enkele langspelers terecht komen overstijgen het troubadours idioom. Met enige vertraging bereikt Browns doorleefde mengsel van gospel, countrysoul,  folkbluesblues, en jazzy elementen ons via haar vierde langspeler Road Highways.

Silhouette of Sirens is weerom opgebouwd met al dan niet ingebeelde herinneringen, momentopnamen uit het leven van de zangeres die bewust een web van mysterie weeft in songs als Drive en het op een strakkere beat en elektrisch gitaar van Robert Mulrennan gebouwde Wake Up. Mulrennan componeerde ook Carried Away samen met Chastity. Het is de eerste song die ons echt wakker schud. Met ingetoomde woede, enigszins vergelijkbaar met de jonge Tracy Chapman neemt de zangeres ons mee in haar leefwereld met een wervelende track.

Ook meer ingetogen momenten als Whisper en het op piano en strijkers gebouwde My Stone getuigen van een opmerkelijke intensiteit. Dat heeft ongetwijfeld ook te maken met de alomtegenwoordige rauwe doorleefde zang waarin de gospelsoultraditie sterk doorklinkt. De combinatie van zwoel orgelspel en melodieuze gitaar meandert met Colorado naar het Heartland van Americana, helemaal in de spirit van Springsteen, deze fijne midtempo passage.

Als de laatste tonen van de opnieuw met cello en viool opgeluisterde afsluiter Lost zijn uitgestorven kan je enkel besluiten dat we met een dame van uitzonderlijke klasse te maken hebben.