×

Recensie

Roots

14 februari 2018

Bruno Deneckere

I Remember The Day

Geschreven door: Cis van Looy

Uitgebracht door: Lie Records

I Remember The Day Bruno Deneckere Roots 4 Bruno Deneckere – I Remember The Day Written in Music https://writteninmusic.com

Onlangs hadden we het nog over Bruno Deneckere, de Gentse muzikant die al imponeerde in de eerste helft van de jaren negentig met het rockcombo The Pink Flowers. Na een periode met Lieven Tavernier flankeert hij Ht. Roberts, Stalemate Days, het duo -project met Roberts werd hier recent nog bejubeld. Deneckere werd bij The Landed Gentry gesignaleerd en meer recent nog  bij The Infamous Roots Rielemans Family Orchestra. Naast deze interessante muzikale ‘zijstapjes’ komt er sinds het uit ‘98 daterende Bruno Beyond The Pink Flowers op geregelde tijdstippen meer dan voortreffelijk solowerk uit. Dat is ondertussen al een tijdje geleden, als we de uit 2014 daterende live-registratie met multi-snarenman Nils De Caster even buiten beschouwing laten.

Naar verluidt kwam de nieuwe langspeler aanvankelijk eerder moeizaam tot stand. Deneckere probeerde zowat alle mogelijke configuraties uit, met een volwaardige backing band, in de studio, op het podium met exotisch instrumentarium, het leverde geen bevredigend resultaat op.

Met zijn oude vriend klikte het meteen ergens in een slaapkamer testten de kompanen Second Kiss uit. Tien andere songs van Deneckere volgden. Het duo speelde de integrale sessie eigenhandig in, zonder pottenkijkers, de instinctieve benadering en spontane interactie resulteerde in een bijzonder geïnspireerd werkstuk, verpakt in   verfijnde artwork van Jo Clauwaert, waarin country, folk en blues zich vermeien in een  akoestische universum. Dat wordt wonderlijk ontsluiert met Breathing Again, de enigszins verhulde titeltrack, het eerder vernoemde Second Kiss is eveneens zo’n fraaie terugbliksong. “I’ve allways been a rambler, I drank and fall and I gamble same old rhyme same old song, left futures far behind me” zingt Bruno Deneckere, met zijn wat verweerde, warm resonerende stemtimbre wint het songwerk nog aan zeggingskracht en geloofwaardigheid.

In de bluesy skiffle Who Opened the Door? hoor je naast het orgeltje, sirenes en klokkengelui “the girl can’t help it”. Rocking Right is een ode aan het rockende oerritme met verwijzingen naar Chuck Berry, geen elektrische maar akoestische gitaren geven hier het ritme aan, geflankeerd door dobrotonen. Lost In The Shuffle lonkt met mandoline en samenzang naar bluegrass. Ook de verhalen over heimwee naar vervlogen tijden beklijven, Where Are The Smokey Bars? leunt op verfijnde fingerpicking die ook het wrange klaaglied Waiting For You draagt. “The jukebox playin’ Don’t Be Cruel, why waiting for you”. In het door melodieus orgel ondersteunde A Change Is Gonna Come schemert een straaltje hoop door. Na de kampvuurballade Take My Hand heft Deneckere het terug over gemiste kansen in het leven Missed That Train Again is weerom een klaagzang maar wat voor een, we blijven ademloos verder luisteren naar het prachtig gecroonde True Love dat zich eveneens in de betere songsmidse situeert.

Andermaal neemt de onvolprezen singer-songwriter je mee in zijn persoonlijk imaginair(?) troubadoursbestaan dat nauw aansluit bij de Amerikaanse traditie. Dat Deneckere niet voor die troubadours aan de overkant van de Oceaan moet onderdoen kan je nu zaterdag 17 februari vaststellen op de album-voorstelling bij ‘De Vieze Gasten’ In Gent.

Foto: Jo Clauwaert



  1. Breathing Again
  2. Second Kiss
  3. Who Opened The Door ?
  4. Rocking Right
  5. Lost In The Shuffle
  6. Where Are The Smoky Bars ?
  7. Waiting For You
  8. A Change Is Gonna Come
  9. Take My Hand
  10. I Missed That Train Again
  11. True Love