×

Recensie

Roots

28 februari 2016

Bob Margolin

My Road

Geschreven door: Cis van Looy

Uitgebracht door: Steady Rollin' Records/ Vizztone

My Road Bob Margolin Roots 4 Bob Margolin – My Road Written in Music https://writteninmusic.com

‘Steady Rollin’ Bob zo wordt deze uit Boston afkomstige gitarist in blueskringen wel eens genoemd. Een bijnaam die naar 1973 tot 1980 refereert, de periode dat Bob Margolin, een jonge hongerige snarenwolf bij Muddy Waters het vak leert. In de legendarische concertfilm The Last Waltz flankeert hij samen met Paul Butterfield zijn toenmalige broodheer Waters, een van de eregasten op het afscheidsconcert van The Band. Even later begint Margolin voor eigen rekening te werken. Op gereputeerde blueslabels  als Powerhouse, Alligator en Blind Pig zijn tot dusver tien langspelers uitgebracht waarvan de recentste op zijn eigen label Steady Rollin’ Records.

Op elke nieuwe langspeler verlegt Margolin de grenzen van de hedendaagse blues zonder de traditie te verloochenen en wordt zijn signature sound op de en andere gitaren  verder geperfectioneerd. Een echt fantastische zanger is hij niet maar hij trekt zich meer dan behoorlijk uit de slag met het ondertussen vertrouwde, luie ietwat monotone, maar bijzonder efficiënte parlando.

Op My Road keert Margolin terug naar de essentie, hij wordt afwisselend ondersteund door Chuck Cotton aan de drumkit en harmonicaman Tad Walters. Walters duikt in enkele songs samen op met de drummer, zoals het van de betreurde Sean Costello afkomstige Low Life Blues op met hitsig aan Little Walter schatplichtig harmonicaspel. In Nappy Browns Bye Bye Baby horen we enkel de stemmen van Bob en Tad aangevuld met spaarzame harplicks.

Een half dozijn zelf gecomponeerde songs, opgebouwd met autobiografische gegevens, belichten het verhaal van de gitarist en dat van zijn mentor. Goodnight is zo’n song met enkel een jazzy gitaar als achtergrond. Op de rauwe blues van My Whole Life diept Margolin een annecdote op van een concert in een bar waar alleen de vrouwen oog en oor hadden voor zijn podiumverrichtingen terwijl de mannen zich aan een of andere sportwedstrijd op TV vergaapten.

In More and More voegt Bob een melodieuze bas toe, een syncoperende drumbeat en vreemde harmonicatonen vergezellen zangerige slides in Understanding Heart. Het ritmische rollende Young and Old Blues, weerom zo’n prachtig verhaal waarin vroege en latere ontmoetingen on the road  met blueshelden als BB King aan bod komen en de leeftijd van zijn blueshelden met een knipoog gerelativeerd wordt.  In het afsluitend luikje met het door pregnante slides  aangestuurde Devil’s Daughter belanden we vanuit Chicago in de zompige swamps van Chicago in Mississippi. We blijven in de oorspronkelijke thuishaven van  Muddy Waters, Robert Johnson en talloze andere bluespioniers die een respectvol eerbetoon krijgen in Heaven Mississippi waarmee Margolin een grandioze old school bluesplaat afrondt.



  1. My Whole Life
  2. More And More
  3. I Shall Prevail
  4. Goodnight
  5. Understanding Heart
  6. Low Life Blues
  7. Bye Bye Baby
  8. Young And Old Blues
  9. Ask Me No Questions
  10. Feelin' Right Tonight
  11. Devil's Daughter
  12. Heaven Mississippi