Bill Kirchen, de Titaan van de Telecaster, is 3 jaar na Word To The Wise (2010) terug met een nieuw album. Hoewel, nieuw is misschien niet het beste woord. Het album bevat namelijk nummers uit de lange carrière (van ruim 45 jaar) van Kirchen, maar dan in een nieuw jasje. Het gaat om nummers uit zijn tijd bij country-rockband Commander Cody And His Lost Planet Airmen en om nummers uit zijn solocarrière. Wat je krijgt is wat je kunt verwachten van Kirchen: country, met veel invloeden van rock en rockabilly, op een geweldige manier gespeeld. Want nondeju, deze man kan ‘een snaartje plukken’ zeg!

Kirchen laat zich begeleiden door bas, drums en piano. Een minimale bezetting voor een maximale country-sound. Dat is natuurlijk ook niet gek, met de kwaliteiten en ervaring van Kirchen. Hoewel de nummers dus in een nieuw jasje zijn gestoken, hoef je geen moderne invloeden te verwachten. Het album had ook 25 jaar geleden opgenomen kunnen zijn. Erg is dat niet: Kirchen vernieuwt niet om het vernieuwen, hij doet wat hij het beste kan en doet dat gewoon verrekte goed.

Het merendeel van de 13 nummers is geschreven door hem zelf, daarnaast zijn er wat interessante covers, waarvan de meest opvallende de mooie Dylan-klassieker It Takes A Lot To Laugh, It Takes A Train To Cry is. Dat mooie zit ‘m vooral in het gitaarspel.

Leukste nummer is een andere klassieker: Hot Rod Lincoln, geschreven door Charlie Ryan. In 1972 leverde deze track Kirchen samen Commander Cody And His Lost Planet Airmen nog een hit op in de VS. Mensen die Kirchen (en zijn liveshows) kennen, zullen weten wat ze te wachten staat: tijdens het nummer geeft Kirchen de luisteraar namelijk even een kort geschiedenislesje over de gitaar. Na de zin “The Caddy pulled over” benoemt hij in ruim 4,5 minuut een gigantische lijst muzikanten die ‘pulled over’ en ‘let me by’, om vervolgens een kort, herkenbaar stukje muziek van die artiesten te spelen. Zo komen grote namen voorbij als Johnny Cash, Roy Orbison, Johnny River, Waylon Jennings, Buddy Holly, Carl Perkins, Marty Robbins, Doc Watson, Fats Domino, Ray Charles, Little Richard, Count Basie, Iggy Pop & The Stooges, Bo Diddley, Chuck Berry, Elmore James, Muddy Waters, Howling Wolf, Link Wray, Stevie Ray Vaughan, The Cream, Deep Purple, The Rolling Stones, The Fab Four, The Prefab Four, The Sex Pistols, Jimi Hendrix. Om er maar eens een paar te noemen…

Aan humor ontbreek het Kirchen niet, want hij noemt ook nog de The King Family, met Freddie King, BB King, Albert King, Ben E. King, Don King, Carol King, Billy Jean King en ‘The’ King.

Het kan best zijn dat je niet zo van deze muziek houdt, maar wat Bill Kirchen maakt, dat kan niet slecht zijn. De man is eenvoudigweg een te goede muzikant. Niet voor niets heeft hij al zo’n lange carrière. En die is nog lang niet voorbij. Als je dat nog niet wist, laat je dan vooral overtuigen door Seeds And Stems.