Of je nou van de muziek op Cracked Open houdt of niet, je zal het erover eens zijn dat het gaat om een bijzondere mix van stijlen. Wat voorbijkomt zijn onder meer bluegrass, folk en… electronic. Dat laatste verbaast misschien nog wel het meeste, hoewel je tegenwoordig wel vaker artiesten hoort die dat doen.

Arthur Lee Land is dus ook zo’n artiest. Op opener en titeltrack Cracked Open is dat misschien nog niet zo duidelijk, toch merk je wel meteen dat als je hier een vettere beat onder zet, je zo een volledige dansvloer aan het swingen zult hebben. Creatievelingen hebben de muziek al bestempeld tot electro-Americana en spreken over een eclectische mix van folk-rock, AfroGrass (worldbeat/bluegrass) en electronica. Als dat niet interessant klinkt…

De meeste instrumenten bespeelt Arthur Lee Land zelf: gitaar, bas, banjo, mandoline, uiteraard de zang, maar ook aan de knoppen voelt hij zich in zijn element. Dat wordt onder meer duidelijk op After The Eclips (hieronder te zien), dat op YouTube de mooie titel ‘the art of live looping’ heeft. Dit nummer geeft een heel goed beeld van wat je op Cracked Open kunt verwachten. Het is overigens al het 4e album van de de singer-songwriter uit Colorado. Het album had al in 2010 af kunnen zijn, ware het niet dat Land toen een poliep en een vreemde ziekte onder de leden kreeg. Pas eind 2012 kon hij verder met het album, nu is het dus af.

De preciezen in zowel het kamp van de folk/country als in het kamp van de electronic zullen het wellicht niks vinden, voor de rekkelijken is dit album een prachtige manier om eens een kijkje te nemen ‘aan de andere kant’. En daar misschien inspiratie op te doen voor het eigen kamp. En dat is toch 1 van de vele mooie kanten aan muziek; dat het grensoverschrijdend is en inspireert.

Het minste aan het album is toch wel de stem van Land. Anders dan de muziek is die wat vlak. Ook is die wat nasaal en soms zelfs wat zeurderig. Toch blijft het oordeel onder de streep positief. Voor originaliteit en kwaliteit zijn 3 sterren dik verdiend, voor het slaan van een brug tussen ver uit elkaar liggende genres krijgt Arthur Lee Land een halve ster extra.