Alela Diane brengt Cusp, de langverwachte opvolger van About Farewell (2013). Onderwerpen: de geboorte van een nieuwe baby, het moederschap, vrouwelijkheid,.. . Geen voor de hand liggende onderwerpen. Het levert een moedige, mooie en vooral breekbare plaat op.

Het moederschap en de geboorte van een kind zijn een van de meest bepalende momenten in het leven. Het markeert een cruciaal levensmoment en zorgt voor allerhande wijzigingen en transformaties. Dat proces zette de in Portland, Oregan gebaseerde artiest op muziek. Zij bezingt op haar nieuwe werkstuk onder meer de zegen van het ouderschap, het huwelijk en alles wat daarmee gepaard gaat, inclusief de niet zo altijd vanzelfsprekende keerzijde van de medaille (Never Easy, over de complexe relatie met Diane’s eigen moeder).

Cusp kwam tot stand in bijzondere omstandigheden. In een hutje in de bergen kreeg ze een tijdje de kans op een ander, rustiger bestaan. Haard aan, soepje maken, gitaar en piano ter beschikking en de tijd om te kunnen werken aan het schrijven van teksten en muziek. Die context leidde tot allerhande reflecties omtrent haar leven (opener Albatross waarin ze uitdrukt hoe goed het kan zijn even afstand te nemen van alles) en hoe bepaalde evoluties plaatsvonden, niet in het minst die van jong meisje tot moeder. Zodoende staat het nieuwe Cusp vrijwel volledig in het teken daarvan: de betekenis van creatie, nieuw leven de wijde wereld in te sturen en het gewicht en de schoonheid daarvan (“all the ashes of our days are ether and wood”). Daarnaast heeft Diane ook oog voor zowel de binnenwereld (“so tired of being on stage/so tired of travelling”) als voor de buitenwereld, zoals single Emigré die het vluchtelingenthema als invalshoek neemt, duidelijk maakt.

Op muzikaal vlak valt de inbreng van de piano die de nieuwe songs dragen sterk op, eerder dan de folkgitaar, al is die niet helemaal afwezig (Buoyant, waar gitaar en een handvol pianotoetsen een dansje doen). Dat maakt wel dat de balans heel sterk naar de zachte pianosongs overhelt. Doe daar nog haar bijzondere stem en dito teksten vol suggestieve, poëtische beelden bij en dan weet je dat alle ingrediënten voor een mooi, ingetogen en net daarom indrukwekkend album aanwezig zijn.

Een paar rondjes met het album leveren allerhande inspiraties op, met misschien Carole King en Joni Mitchell als enkele van de meest voor de hand liggende, naast pakweg de veel te vroeg gestorven Britse vocaliste Sandy Denny (Song For Sandy). Want de vaak op akoestische leest geschoeide liedjes van Diane blijven geworteld in rustieke folk waarin zachte pianomelodiëen en gitaartokkels ruimte maken voor lyrische ontboezemingen. Toch staat Alela Diane vooral voor een heel eigen stem en persoonlijkheid.

Het maakt van Cusp een album om te ontdekken, ook al omdat Diane de hulp krijgt van talloze gastmuzikanten zoals onder meer Ryan Francesconi (Joanna Newsom), Rob Burger (Iron & Wine), Peter Broderick (en Heather Woods Broderick) en First Aid Kit (Klara & Johanna Söderburg). We zijn 2018, maar we zetten nog vaak Neil Youngs’ Harvest op. Iets zegt ons dat dit tijdloze Cusp eenzelfde lot beschoren is.