“Come  fly with me” zingt Ad Vanderveen op zijn nieuwste werkstuk. Als we met de zoveelste al dan niet fake nieuwsberichten overladen worden, lijkt me dat geen onaangename gedachte, even weg van alle sleur en miserie uit de dagelijkse realiteit. De Nederlandse troubadour met Canadese connecties volgt met zijn poëtische songwerk de omgekeerde weg hij daalt in tien  song diep af naar zijn diepste zielenroerselen.

Vanderveen wordt ondersteund door fijne muzikantenclubje met toetsenman Renee Kaaij die sfeervolle bijdragen op piano, Hammondorgel en accordeon verzorgt, een subtiel opererende ritmesectie en een blazersduo dat kleurrijke accenten aanbrengt. Met zo’n gezelschap en de alomtegenwoordige aanwezige harmonische zang van zijn levenspartner Kersten de Ligny is er ruimte voor improvisatie. Introspectieve pareltjes als Mystery, het met een fraaie dwarsfluitsolo van Bianca de Vrindt verrijkte Impossible Love en Sinking In Doubt, een prachtige folkballade met dito vocale inbreng van Kersten en een gedempte blazerspartij op de achtergrond, blijven binnen of net buiten de drie minuten grens.

In andere gevallen vergeet de songwriter de tijd en lopen de verhalende songs verder uit. All The Wating komt zelfs in de buurt van de acht minuten. Hinderlijk is dat allerminst, er is optimale wisselwerking tussen de muzikanten en de songwriter. en met weerom prachtige samenzang en tedere harmonica lijkt de tijd geruisloos voorbij te vliegen.

“Everything is allways workin workin out for me”, een positieve oprisping die door het echtpaar in de rustige fingerpicker Affirmation Blues als een overtuigend mantra gedebiteerd wordt. Als de laatste tonen van het orgel en koperblazers uitgestorven zijn in de outro van Rise wordt ons tijdens de luistersessie groeiende vermoeden bevestigd, Ad Vanderveen levert weerom een bijzonder  poëtisch en persoonlijk werkstuk af.