Kort na de release van zijn prachtige album Driven By A Dream gaf americanaheld van eigen bodem Ad Vanderveen een optreden in Vestzaktheater ‘Het Zwijnshoofd’ in Bergen op Zoom. Dat was op 8 januari 2013, het ging om opnames voor Crossroads Radio, een roots/americana programma, gepresenteerd door Jos van den Boom. En wat is het fijn dat het opgenomen is, want dat betekent dat we nu kunnen genieten van een nieuw album dat de naam Live At Crossroads kreeg. Het gaat om een (gelimiteerde) geautoriseerde bootleg.

Voor mensen die nog niet bekend zijn met een artiest is een verzamelalbum erg handig. Dat geeft een mooi beeld van wat die artiest in de loop der jaren heeft gedaan. Live At Crossroads is weliswaar geen verzamelalbum, toch geeft het wel heel duidelijk eenzelfde beeld. Het album kent namelijk muziek die afkomstig is van liefst 8 albums van Vanderveen: Soul Power is van het album Here Now uit 2000. New World In The Morning (een cover van Roger Whitaker) komt van Fields Of Plenty uit 2005. Cloud Of Unknowing is de titeltrack van het album uit 2006, waarop ook To Say I Love You staat. Van Still Now uit 2008 komen The Long Way Round en Good Mourning. Van Faithfull To Love uit 2009 komt de titeltrack. Van Ride The Times (uit 2010, met Iain Matthews) komt het nummer The Moment That Matters. Well Of Wonder komt van het album Days Of The Greats (2011) en van Driven By A Dream (uit 2012) komen naast de titeltrack nog de nummers Uphill, Rest In Peace, Wouldn’t That Be A Shame, Will And Testament en Calm Before The Storm. De snelle rekenaar weet nu dat Live At Crossroads 15 nummer telt, de echte muziekliefhebber weet nu dat het gaat om een mooie dwarsdoorsnede van Vanderveens carrière vanaf 2000, met een logische nadruk op zijn laatste album.

Toch is er wel een belangrijk verschil met de albumversies van de nummers: hier speelt Vanderveen alleen, hij krijgt dus niet de begeleiding van bijvoorbeeld zijn band The O’Neils, van Iain Matthews of van zijn partner Kersten de Ligny. En dat merk je wel. Vanderveen maakt duidelijk dat hij op het podium heel goed in zijn eentje uit de voeten kan: hij is goed bij stem, heeft een prachtig, vol geluid in zijn (akoestische) gitaar, het geluid is sowieso goed te noemen. Maar toch… het vraagt om meer concentratie van de luisteraar. Juist omdát hij alleen is, juist omdát het akoestisch is. Gelukkig is er nog de afwisseling van 2 nummers op piano (The Moment That Matters en New World In The Morning). Toch is dit een setting zoals je die het allerbeste zelf – live – kunt meemaken. Het maakt de cd niet minder, zeker niet! Het maakt het zelf beleven van zo’n optreden nog mooier, nog intenser. Het zou me dan ook niet verbazen dat iedereen die er die dag bij was in Bergen op Zoom deze schijf in huis haalt. Die koopt daarmee namelijk een prachtige muzikale herinnering.

Wie een aanschaf ook zeker moet overwegen, is degene die houdt van het akoestische werk van Neil Young (met wie Vanderveen al jaren wordt vergeleken). Ja, zijn stem is wat minder venijnig dan die van de Canadees en in zijn gitaarspel heeft Vanderveen misschien wat minder rafels, maar muzikaal en qua geluid liggen ze toch dicht tegen elkaar. Dat ze allebei mondharmonica spelen versterkt dat nog eens. Hoor je niet bij genoemde groepen, dan kun je natuurlijk alsnog luisteren naar dit album. Want goed is het zeker!

En wil je inderdaad iets meer gitaarpower? Geen zorgen, want bijna gelijk met dit album kwam een ander livealbum van Ad Vanderveen uit. Met The O’Neils en Kersten de Ligny: Live Labor.