Whitesnake in vlees en bloed in het Tilburgse 013

Geschreven door: Remco Kreft

Elke keer als Whitesnake op tour gaat denken wij dat het wel eens de laatste keer zou kunnen zijn. Vanaf 2013 zijn we daar maar mee opgehouden want zelfs na het vertrek van meester gitarist Doug Aldrich ging David Coverdale gewoon door en rekruteerde hij Joel Hoekstra. Inmiddels zijn we zes jaar en drie albums en 2 tours verder. Het laatste, en ijzersterke album, Flesh & Blood kwam in mei van dit jaar uit en wordt gepromoot met een uitgebreid tournee. Op woensdagavond 12 juni 2019 is Nederland aan de beurt in een volgepakt 013 in Tilburg.

Het voorprogramma wordt verzorgd door het Eindhovense The Dirty Denims. Een aanstekelijke band die op de nodig bijval uit het publiek kan rekenen. De in het oog springende zangeres Mirjam Sieben laat nog even weten dat ze trots zijn te mogen openen voor Whitesnake om daarna verder te gaan met hun enthousiaste en bijna vrolijke hardrock. De invloeden van de klassieke hardrock bands als Kiss en AC/DC zijn duidelijk aanwezig, maar door de zangeres krijgt de band toch een eigen gezicht. Een zeer vermakelijk optreden een bevlogen band.

Strak om negen uur schalt My Gerneration van The Who door de speakers van de 013. De echte fans weten dan wel hoe laat het is: tijd voor Whitesnake! Sommige dingen veranderen nooit en zo ook het begin van de set van Whitesnake. David en zijn kompanen knallen er zoals gebruikelijk in met Bad Boys en Slide It In en ze hebben er zin in vanavond. David staat er met een grote glimlach op het op podium en strooit met hartjes en kusjes. Hij vertelt ons nog dat ze meestal de tour eindigen in Tilburg, maar er nu voor de verandering beginnen. Misschien een voordeel voor ons want we krijgen een energieke Coverdale (68 alweer) te zien die nog lang niet klaar is met Whitesnake. En gelukkig maar, want wat deze band op het podium laat zien is een absolute top hard rock show zoals alleen Whitesnake dat kan. Inclusief de befaamde drumsolo van drumbeest Tommy Aldrigde (uiteraard met zijn handen) en een gitaar duel tussen Joel Hoekstra en Reb Beach. De hoge noten laat mister Coverdale nog wel eens over aan zijn bandmaten en het publiek, maar dat is hem vergeven na een carrière van bijna 50 jaar. In de lagere regionen klinkt zijn rasperige stem nog altijd prachtig.

Het nieuwe album Flesh & Blood moet gepromoot worden en dat vinden we terug in de setlist. Maar liefst vier nummers worden ervan gespeeld. De nieuwe nummers blijken naadloos in de set te passen al krijgen ze uiteraard wat minder bijval dan de oude songs. Helaas gaat dit wel ten koste van wat echte Whitesnake klassiekers. Zo missen we Fool For Your Lovin en Crying In The Rain bijvoorbeeld. Het mag de pret niet drukken want Whitesnake verzorgt wederom een fantastische avond. Ditmaal zonder “verrassingsoptreden” van onze eigen Ad Vandenberg, hij was helaas verhinderd. Met de monsterhits Is This Love, Give Me All Your Love en Here I Go Again komt er jammer genoeg alweer een einde aan deze geweldige avond en met de toegift Still Of The Night is het dan ook echt afgelopen. Een kort maar zeer krachtig optreden van een band waar we geen genoeg van kunnen krijgen. Whitesnake did it again.