×

Concert

01 juli 2014

TW Classic Met Rolling Stones

Geschreven door: Ron Loontjens

WerchterEen dag in de druilende regen om Admiral Freebee, Seasick Steve, Arno, Triggerfinger en Simple Minds. te zien. Volle bak. Maar de hoofdact van de avond was natuurlijk The Rolling Stones. Een dag in de regen heeft bijna iedereen er wel voor over om een van de greatest rock ‘n roll bands on earth  te zien en te horen.

Admiral Freebee heeft daarbij de twijfelachtige eer om TW Classic te laten opstarten. Een ondankbare taak? Het voelde als twijfel, maar bij aanvang was de wei toch al behoorlijk gevuld. Een beetje nerveusiteit, maar wel een heerlijke nieuwe vibe om het festival mee te starten. Een goede voorbode??

Seasick Steve zet daarna met zijn trouwe kompaan, drummer Dan Magnusson, een puike show neer. De alweer 73 jarige Steve blijft een charmante verschijning. Zijn zelf gefabriceerde instrumenten met o.a wieldoppen en roestige hambugerflips blijven tot de verbeelding spreken. Startend met zijn Onestringed Diddley Bo wordt het volk direct meegetrokken in de bluesrock reis. Tot aan Doghouse Boogie is het allemaal vrolijkheid en jolijt. Dan stapt Steve deels over tot een emotioneel verhaal. Als jonkie heeft Steve te maken met een stiefvader die na terugkomst van de oorlog in Korea nogal B-B-B-Bad to the Bone bijkt te zijn. Een grote bak ellende is het gevolg en Steve heeft foute plannen met het altijd geladen pistool van zijn stiefvader. De rede overwind het van de emotie, en Steve vertrekt op zijn veertiende met zijn schamele bezittingen. Armoede volgt, totdat hij op zijn 66ste zijn debuutalbum maakt en de wereld met zijn muziek veroverd. En zoals ook op Pinkpop 2012 palmt hij ook weer een jongere dame in door haar op het podium uit te nodigen en de serenade Walkin Man voor haar te zingen.  Natuurlijk volgt nadien nog Baby, please don’t go Wat hij opdraagt aan de overleden Bobby Womack.

Een twee drie vier, Hoedje van Papier. Met het vuige We Want More opent Arno zijn set. Godverdoemme Godverdoemme. Hij staat veel te ver naar achter. Geen contact met het publiek. Arno verplaatst zelf dan maar de monitorspeakers naar de rand van het podium om dichter bij het publiek te staan. Alleen, dat volk dat dicht bij hem staat zich in de  zogenaamde Golden circle interesseert het blijkbaar geen zier wie de grote Arno is. Je hebt er aldus geen fluit aan. Zodra de eerste druppels vallen zoeken de met parelkettingen behangen en de colbert dragende VIP’s weer snel de beschutting op. Het gevolg is een rare half gevulde Golden Circle. Natuurlijk volgen de onverwoestbare versies van zowel Oh La La La en Putain Putain. Zet daarnaast een heerlijk versie van Les Filles Du Bord De Mer, en de echte fans buiten de “circle” hadden een pracht namiddag. Tis duidelijk waarom Arno de levende legende is.

Triggerfinger is en blijft Triggerfinger. Heerlijk rauw. Ruben als opperst boegbeeld en gitaarkastijder. Mario als drumbaas. Wat een vaart. Lijkt wel of hij niet af te stoppen is. Bij iedere slag haalt hij zichzelf in. Daarbij groeit het  rauwe stemgeluid van Mr. Paul iedere keer een graadje verder. Om over de baspartijen maar niet te spreken. Toch leek het begin van de set met Perfect Match een beetje braaf. Een beetje heel braaf tot Ruben Block opmerkte bij het afwachtende VIP-publiek dat er meer is dan alleen The Stones. Met My Baby Got A Gun werd het vuiger, ranziger. Er werden enkele tandjes bijgeschakeld. Het was echter wel Hard Labeur. Mario bracht daarbij met een venijnige drumsolo toch enige beweging  in het matte publiek. daarnaast haalde Ruben alles uit de kast, een subtiel dansje en meerdere geil opgewonden kreunen. Geslaagd optreden. punt. Seasick Steve zat bijkans de hele tijd aan de zijkant het podium en genoot met zelfvoldane ogen.

Simple MindsZe waren al een vreemde eend in de bijt. Maar waar waren de heren van The Simple Minds in godsnaam  mee bezig. Openen met het het gangmakende Waterfront om daarna de boel te laten instorten. Om verder alleen met I Travel, Don’t you en het prachtige Someone, Somewhere (in Summertime) enkele hoogtepunten te creëren. De rest waren rustpunten in het al rustige optreden waarvan alleen Mandela Day nog enigszins kon bekoren.

WerchterVan stramme botten is niets te merken. 3 Zeventigers en een “jonkie” van 67. En afgetrainder dan ooit rent Mick Jagger met af en toe afgrijselijke rode en groene glitterjasjes aan over het podium.

Een graatzuivere stem van Mick Jagger, het sublieme gitaarspel van jonkie Ron Wood gecombineerd met het plezierige en zuivere gitaarspel van Keith Richard. Voeg daarbij het ubercoole drummen van Charlie Watts op een echt minimal drumstel toe en je vraagt je af of the Rolling Stones wel eens gaan stoppen.

Natuurlijk volgde het eerbetoon aan soul legende BobbyWomack met It‘s All Over Now. Met buitengewoon veel passie gespeeld. It’s all over now was trouwens de eerste nummer 1-hit van The Rolling Stones in 1964. Zo ook Doom and Gloom met een opening die verdomd veel op Papa was a Rolling Stone leek.

Ondanks zijn goede conditie had Mick toch ergens een pauze ingelast. Tijdens deze staan Ron en Keith gebroederlijk als twee pubers naast elkaar en brengen You Got The Silver als een oud bluesrock nummer ten gehore. Toch verloopt niet alles op rolletjes. Tijdens Can’t be seen was Keith Richards zijn tekst even kwijt en werd er meer gemurmeld dan wat anders. Dit was het enige momentje met een kleine pijnlijke stilte. En helaas werd Angie van de setlist geschrapt. Maar daar kwam Wild Horses voor in de plaats. No problem. Who cares.Werchter

Verder natuurlijk de vele vele hits als opener Jumpin’ Jack’ Flash, Start me UpSympathy for the Devil en Brown Sugar. De encore nummers You can’t always het what you want met het koor en  natuurlijk I can’t get no Satisfaction. Een van de vele hoogtepunten was natuurlijk Midnight Rambler met vroeger Stones-gitarist Mick Taylor. Voeg daarbij de onvolprezen zangeres Lisa Fisher met het fenomenale Gimme Shelter. Hoogtepunt na hoogtepunt.

De vraag blijft of ze ooit zullen stoppen. Ja, maar niet vrijwillig.

Setlist Rolling Stones – TW Classic 2014

  • Jumpin’ Jack Flash
  • You Got Me Rocking
  • It’s Only Rock ‘N’ Roll (But I Like It)
  • Tumbling Dice
  • Wild Horses
  • Doom And Gloom
  • It’s All Over Now
  • Out Of Control
  • Honky Tonk Women
  • You Got The Silver
  • Can’t Be Seen
  • Midnight Rambler
  • Miss You
  • Gimme Shelter
  • Start Me Up
  • Sympathy For The Devil
  • Brown Sugar

Toegift

  • You Can’t Always Get What You Want
  • (I Can’t Get No) Satisfaction