×

Recensie

Rock

26 september 2016

Steven Wilson

Transience

Geschreven door: Edgar Kruize

Uitgebracht door: Kscope

Transience Steven Wilson Rock 4 Steven Wilson – Transience Written in Music https://writteninmusic.com

Steven Wilson is uitgegroeid van ‘slechts’ de frontman van Porcupine Tree tot een muzikaal fenomeen dat zichzelf alle kanten op ontplooit. Van harde rock tot ongrijpbare drone-muziek en van progrock tot een poppy kant. Waar te beginnen als je een nieuwkomer bent en toch eens wil weten waar het over gaat als duizendpoot Wilson wordt besproken? Transience is een prima instapper.

Transience verscheen vorig jaar reeds als gelimiteerde – en dus in no-time niet meer verkrijgbare – dubbel-LP. Best gek, want de bijsluiter stelt dat we hier te maken hebben met een ‘personally curated introduction to the more accessible side of Steven Wilson’s monumental solo output’. Als het een introductie is, wil je toch dat je er zo veel mogelijk nieuwe zieltjes mee wint. Zodoende is deze introductie tot de meer toegankelijke muziek in Wilsons solo-oeuvre, opgenomen tussen ruwweg 2002 en vorig jaar, vanaf deze week ook op cd verkrijgbaar.

Als je al een fan/verzamelaar bent, voegt het album niet bijster veel toe aan je collectie. Het meeste werk is al elders te vinden. Toch zijn er wel een aantal nummers die ook voor de meest door de wol gewinterde liefhebber de moeite van de aanschaf waard zijn. Lazarus bijvoorbeeld, een Porcupine Tree-track die hij momenteel met zijn band live speelt en die nieuwe versie is op Transience geplaatst. Andere nummers, zoals Happy Returns (van het uit 2015 stammende en behoorlijk briljante Hand. Cannot. Erase.) en Deform To Form A Star (van Grace For Drowning, 2011) kennen hier een andere edit dan op de originele releases.

Het meest bijzondere om te constateren is dat Wilsons werk normaliter heel conceptmatig in elkaar steekt en je – zo zou je denken – daardoor de nummers eigenlijk het beste kan horen in de originele albumsetting. Losgetrokken uit die setting blijken ze echter ook prima overeind te blijven. Alleen de Alanis Morissette-cover Thank You valt wat uit de toon. Al kan je als argument inbrengen dat covers óók deel uitmaken van Wilsons meer toegankelijke oeuvre, getuige zijn door de jaren opgenomen (en in 2014 al verzamelde) coverwerk.

Wilson op zijn toegankelijkst luistert erg lekker weg en is hoe dan ook fantastisch, van het sfeervolle Insurgentes tot het goed geluimde Happiness III of het langgerekte Drive Home, de enige keer dat we Wilsons wat langere werk horen. Het is makkelijk te verteren progrock en soms bijna ‘progpop’ dat de hoofdmaaltijd is en het smaakt prima. Als je de smaak echter al flink te pakken hebt door eerdere releases, is het vrij lastig inschatten of deze prima verzamelaar een nieuwkomer ook uitnodigt om er meteen dieper in te duiken. Bij deze derhalve wel een aanrader dit zeker te doen.

Steven Wilson – Transience

  1. Transience (single version)
  2. Harmony Korine
  3. Postcard
  4. Significant Other
  5. Insurgentes
  6. The Pin Drop
  7. Happy Returns (edit)
  8. Deform to Form a Star (edit)
  9. Thank You
  10. Index
  11. Hand Cannot Erase
  12. Lazarus (2015 version)
  13. Drive Home


  1. Transience
  2. Harmony Korine
  3. Postcard
  4. Significant Other
  5. Insurgentes
  6. The Pin Drop
  7. Happy Returns
  8. Deform To Form A Star
  9. Happiness III
  10. Thank You
  11. Index
  12. Hand Cannot Erase
  13. Lazarus
  14. Drive Home