Er komen ieder jaar talloze debuutalbums uit. De ene band breekt wel door en de ander redt het niet. Stadt probeert met hun debuutplaat voet aan de grond te krijgen in de muziekindustrie. Maar lukt dat met deze plaat? Is Kind Of Diversion een geslaagd debuutalbum?

Voor we kijken of het een geslaagd debuut is het handig om iets meer te weten over Stadt. De band bestaat uit twee Gentse broers Simon(drums) en Frederik(gitaar) Segers en uit twee Nederlanders Fulco Ottervanger (Zang en Toetsen) en Joris Cool (bas). Ze kwamen elkaar ooit tegen bij een jamsessie en besloten toen niet direct samen verder te gaan, maar hielden elkaar wel in de gaten. Na vele omzwervingen kwamen ze weer bij elkaar en richtten ze Stadt op.

De muziek die Stadt maakt is moeilijk te omschrijven. De heren noemen het zelf ‘Krautpoprock’. Dat laat zich het gemakkelijkst omschrijven als experimentele rock met invloeden uit de popmuziek. Bij het nummer Sweet Joy Of Loneliness komen alle ‘drie’  deze stijlen het mooist bij elkaar in één nummer. Het nummer begint als een mooi popnummer om op onverwachte momenten ineens over te gaan in keiharde rock.

Als we kijken naar punten die dit debuut geslaagd maken dan zijn dat er twee: ten eerste de volwassenheid. Kind Of Diversion is een debuutalbum maar dat hoor je nergens. De mannen van Stadt zijn vier mannen die hun hele leven al bezig zijn met muziek en dat is hoorbaar. Je luistert niet naar een band die nog opzoek is naar de definitieve sound. Je luistert naar vier mannen die leven voor muziek en weten wat voor muziek ze willen maken en dat op een album zetten. Dat zorgt voor hele goede liedjes zoals Castle Girl, Favourite Song en het eerder genoemde Sweet Joy Of Loneliness. Het tweede positieve punt is: het vernieuwende. Als je het album voor het eerst opzet dan walst hij over je heen. Daarna wil je het album nog een keer luisteren om te kunnen plaatsen wat je allemaal hoorde. Daardoor zorgt Stadt, in een tijd waarin veel nieuwe bands op elkaar lijken, voor een welkome vernieuwing.

Het album heeft één negatief punt. Soms slaat de experimentele stijl wat te ver door. Dat is het geval bijvoorbeeld het geval bij Healing Night. Aan het begin van het nummer heb je het gevoel dat je luistert naar een opgenomen jamsessie. Dat kan in dit genre, maar dan moet het wel interessant zijn. Dat is nu niet het geval. Het begint met een kabbelend intro van bijna twee minuten en daarna begint het daadwerkelijke nummer. Dat duurt gewoon te lang. Gelukkig is het aantal van deze uitglijders op één hand te tellen en weten de meeste nummers je te raken. Als je dit negatieve punt tegenover de positieve punten zet dan kan je alleen maar concluderen dat Stadt met Kind Of Diversion een uitstekende debuutplaat heeft gemaakt. Voor de liefhebber van het genre en de mensen die van vernieuwing houden is dit zeker een band om in de gaten te houden!