So Pitted is een noiserock-trio uit Seattle, jawel de stad van de 90’s grunge scene. De band klinkt  dan ook nog eens  vreemd, traag, maniakaal,  agressief en is nu getekend door Sub pop. Je kunt nog zo hard je best doen, maar één vergelijking ligt gelijk voor de hand: Nirvana’s Bleach, destijds ook gemaakt door een stel jonge honden die een portie vreemde herrie je speakers door knalden, eveneens op het Sub Pop label. Het is een terugkerend probleem voor nieuwe bands op het label dat je niet onder de vergelijking met die band uitkomt, zodra je eigenzinnige, lawaaiige rock produceert.

Maar het is als een fijn weerzien van een oude vriend of het eten van een frietje mayo: je weet wat je er aan hebt, maar het blijft zo geweldig! Toch is het niet zo dat So Pitted enkel het geluid van de gevestigde namen nadoet. Doordat één van de twee gitaren aangesloten is op een overstuurde basversterker klinkt het gelijk een stuk donkerder en meer zanderig. Vocalen worden dikwijls door de effectenbak gehaald, zodat ze meer robotachtig klinken, wat de muziek een extra vreemde sfeer meegeeft. Tot slot zijn er ook nog de start-stop ritmes en vreemde wendingen waarmee de band speelt,. Een gitaarriff wordt extra lang aangehouden voor een hypnotiserend effect, of een drumpatroon veranderd spontaan.

De band heeft dus niet het wiel uitgevonden, maar heeft dus wel degelijk een eigen kijk op noiserock. Soms wil je gewoon een lomp album om je speakers mee te vernielen en het snot uit je verkouden neus te blazen. Dat lukt prima met neo.

Tracklisting neo:

1. Cat Scratch
2. Pay Attention to Me
3. Woe
4. Holding the Void
5. No Nuke Country
6. The Sickness
7. Feed Me
8. I’m Not Over It
9. Rot in Hell
10. Get Out of My Room
11. Chop Down That Tree