Bijna 23 jaar na de Appetite For Destruction tournee staat Slash weer in Paradiso. Destijds waren er krap 400 toeschouwers, een dag na Pinkpop 2010 is Paradiso uitverkocht om de voormalig Guns N’ Roses gitarist live aan het werk te zien. Als de band onder luid gejuich om 21:30 het podium betreedt, denk je dat Slash de beschikking heeft gehad over een kloonmachine want gitarist Bobby Schneck lijkt een veertig jaar jongere versie van Brad Whitford (Aerosmith), boomlange bassist Todd Kerns lijkt qua spel en enthousiasme een dubbelganger van Nikki Sixx (Mötley Crüe) en zanger Myles Kennedy is van een afstandje net die andere bonenstaak Iggy Pop. Samen met drummer Brent Fitz schotelt dit kwintet het publiek een dampende pot rock ’n roll voor die Paradiso geregeld aan de kook brengt.

In interviews kondigde Slash al aan dat de setlist een bloemlezing uit zijn hele carrière zou bevatten en dat blijkt inderdaad het geval want naast materiaal van zijn soloplaat speelt hij nummers van Guns N’ Roses, Snakepit en Velvet Revolver. Van zijn succesvolle debuut worden Ghost, Back From Cali, Starlight, Nothing To Say en By The Sword gespeeld. Velvet Revolver’s Slither is een hoogtepunt en ook het swingende Mean Bone en het bluesy Beggars & Hangers-on van Snakepit gaan erin als koek. Slash maakt een sympathiek gebaar naar zanger Myles door het Alter Bridge nummer Rise Today te spelen. Hoe populair zijn nieuwe plaat, Snakepit, Alter Bridge en Velvet Revolver ook zijn, het blijven toch de Guns N’ Roses knallers die deze avond voor een kolkende massa zorgen. Nightrain en Civil War oogsten veel bijval, maar Sweet Child O’ Mine en de onvermijdelijke afsluiter Paradise City blijven toch de uitschieters.

Tijdens de toegift waagt de band zich aan Communication Breakdown van Led Zeppelin. Myles Kennedy blijkt vocaal een prima stand-in voor Axl Rose en Scott Weiland, maar mist toch wel de intensiteit van eerstgenoemde en de personality van beiden. Slash is en blijft natuurlijk Slash. Zijn uiterlijk is al bijna een kwart eeuw hetzelfde: hoge hoed, een bos krullen, een retro t-shirt (met ditmaal een afbeelding van Sid Vicious), zonnebril, leren broek en gympies. Zelfs het ‘Godfather’ thema in zijn gitaarsolo is usance sinds 1991. Zijn gitaarwerk staat zoals altijd als een huis, de hele avond rifft en soleert hij er lustig op los op zijn imposante collectie Les Paul gitaren.

Deze avond in Paradiso bewijst Slash dat hij prima op eigen benen kan staan. Hij heeft Axl of Velvet Revolver niet meer nodig. Een uitzinnig Paradiso zag een legende aan het werk die de glorierijke hardrockdagen van de jaren tachtig een avond lang liet herleven.

Dit verslag verscheen ook op www.lordsofmetal.nl