In Australië was dit al het tweede album op een major label (van de 3 die ze uitgebracht hebben) en inmiddels is er ook al een akoestische versie van deze plaat uit. De band, opgericht in 1997, won in 2006 de ‘Youtube Video of the Year’ met All The Same en werd You’re Going Down uitgekozen als themasong voor ‘WWE’s Extreme Rules Event’.

Tri-Polar kwam in 2009 uit in het thuisland, overigens met een geheel andere tracklisting. All The Same is bijvoorbeeld van hun tweede album (Dressed Up As Life) dat in 2007 uitkwam. Dit nummer bereikte in Amerika de 8e plaats. Door die aanpassing is het duidelijk dat Europa de nadruk wil leggen op de pop aspiraties van dit trio.

Nu moet het dus ook gebeuren in Nederland. Ik denk dat dit wel gaat lukken aangezien ik Maybe al op de radio voorbij heb horen komen en het is ook allemaal wel erg hitgevoelig wat hier gepresenteerd wordt, maar in veel gevallen helaas ook erg middelmatig. Dit trio weet niet precies wat ze wil lijkt het. Een nu metal band zijn, of een rockband met pop invloeden. Frontman Shimon Moore heeft een goeie stem en best een lekker gitaargeluid wat doet denken aan de Smashing Pumkins. Bassiste Emma Anzani valt ook op in positieve zin door haar spel en ook de looks zijn bij alle 3 aanwezig. Het plaatje klopt, maar er wordt teveel nagedacht over wat gaat scoren. Dat zal komen omdat ze inmiddels in Amerika verblijven. Mainstream is written all over the songs.

Af en toe hoor je de wilde haren terugkomen in een break, een solo, bijvoorbeeld aan het eind van Survive of in een groot gedeelte van een song zoals het refrein van I Hate You, de afsluiter War (dat geschreven is voor de videogame) of de WWE hit You’re Going Down) Nu metal in de stijl van bands als Papa Roach, maar dan minder.

Beter is de band als ze jaren ’90 grunge recyclen, zoals in het uitstekende My World (ook al van hun vorige album), dat aan Silverchair doet denken, maar snel gaan ze weer onderuit in nummer als Survive dat aan Hinder of Chevelle doet denken. I Hate You heeft een hitgevoelig refrein dat uit de koker van Chad Kroeger had kunnen komen.

De Europese versie opent met 3 popliedjes (All The Same, Riptide en Maybe) in een rij (die ook nog eens als bonustracks in een akoestische versie op dit album staan) die super gladjes zijn, maar inderdaad potentie hebben om radiohits te worden.

Sick Puppies is een schoolvoorbeeld van Amerikaanse radio rock zoals we die kennen van bands als Hinder, Chevelle, Papa Roach, Hoobastank, etc. Voor serieuze muziek liefhebbers valt er weinig te genieten van een plaat als deze, maar voor meisjes rond de 15 zie ik deze Australiërs uitgroeien tot favoriet.

Aanstaande zaterdag, 9 april, staat de band in de Melkweg in Amsterdam.

Tracklisting Tri-Polar:

1. All The Same
2. Riptide
3. Maybe
4. Odd One
5. You’re Going Down
6. Should’ve Known better
7. Don’t Walk Away
8. White Balloons
9. My World
10. Survive
11. I hate You
12. War

Bonustracks

1. Maybe
2. Alle The Same
3. Riptide