×

Ruime muzikale diversiteit en… zware regen

Geschreven door: Dick Hovenga

Het is mooi om in Quebec tijdens het Summer Festival een wandeling langs alle podia te maken. Ze zijn allemaal dicht bij elkaar gelegen met één van de podia dicht tegen het oude centrum en dus iets verder. Lager gelegen ook omdat de stad nogal wat heuvels kent.

We belanden deze avond het eerst bij dat lager gelegen Scene Hydro Quebec podium en zien daar het Canadese The Robert’s Cheek Saloon, een band die driftig uit de ska en de rhythm & blues put en daar het publiek flink mee in beweging krijgt. Het grote buitenpodium is misschien nog wat te groot voor ze, je zou ze dolgraag eens in volle vaart een kleine zaal zien overwinnen. Het spelplezier is aanstekelijk.

We wandelen daarna langs het Scene Fibe podium waar reeds de gehele week popbands spelen. Vaak met die tegenwoordig alom geldende meezingfactor en immer iets te slick klinkend. De jonge meisjes genieten er optimaal van, zingen mee en gillen om de jongens die op het podium staan. Prima voor de sfeer zo’n podium maar muzikaal gezien ook iets om flink over te slaan.

Dan is het 2de podium van het festival, het Scene Loto Quebec een flink stuk uitdagender. Vanavond staat de avond volop in het teken van hiphop en hoewel Quebec, in tegenstelling tot Toronto, dan weer niet echt een Canadese hiphopstad is komt er wel wat talent vandaan. Met op de avond Naya Ali, Koriass en vooral Loud, die zonder twijfel de grootste naam is. Interessant om te horen en zien en het publiek te zien reageren. Muzikaal niet al te bijster verrassend en qua raps bovengemiddeld maar niet echt opvallend.

Op het grote Scene Bell wordt de avond gevuld door Kongos, een van oorsprong Zuid-Afrikaanse band die al wat jaren vanuit Phoenix, Arizona opereert. Alternatieve rock met veel folkinvloeden daarin en met veel enthousiasme gebracht. Maar wat wil je ook als voor het podium reeds zo’n 50.000 mensen staan.

De Britse popact/zangeres Bishop Braggs mocht de band opvolgen. Typisch geval van nog veel te klein om op zo’n groot podium te staan. Met nog maar één album op zak gaan haar teksten dan al snel alleen maar over de verwondering dat ze daar toch maar staat en dat ze zo ontroerd is…..brrr!

En dan als de grote slotact Imagine Dragons begint, en een heel dikke show verwacht wordt en de spanning daarover flink is aangewakkerd, nog maat twee songs op weg is en volledig klaar is het publiek het publiek volledig te overwinnen, het veld wederom volledig volstaat (75.000 mensen) gebeurt datgene waar niemand op hoopt…. er barst een enorme regenbui los die met stormachtige wind en donder en bliksem gepaard gaat. Met de buienradar wijd open besluit de organisatie alle buitenoptredens (het gros dus…) met onmiddellijke ingang te stoppen om ongelukken te voorkomen. Het publiek, ordelijk als Canadezen zijn, verlaten het veld, natuurlijk aangeslagen. Het is gewoonweg even niet anders. Imagine Dragons zal volgend jaar zeker terugkomen om revanche te halen en net als Foo Fighters vorig jaar, die iets dergelijks meemaakten, door het gehele publiek omarmd te worden voor een glansrijk optreden.