×

Concert

07 juni 2016

Rival Sons dendert als een stoomtrein door de Melkweg

Geschreven door: Richard Verbrugge

Label: Earache Records

Rival Sons houdt van Amsterdam. Omgekeerd geldt het ook want de volgepakte Melkweg onthaalde de band met veel gejuich en geklap, herhaalde dat na elk nummer en sloot af met een daverend applaus. Rival Sons vergezelt Black Sabbath op haar afscheidstournee over diverse continenten en gebruikt de vrije data voor eigen shows.

Op deze warme maandagavond trapt de band af met een stampende versie van Electric Man. Het geluid is loepzuiver, ruig en hard. De sfeer zit er meteen goed in en Secret kan er dan ook meteen in als zoete koek. Zanger Jay Buchanan die voor de show nog even door het Vondelpark jogde is geweldig bij stem en geniet zichtbaar van de vrouwelijke adoratie die hem ten deel valt. Een op het podium gegooide rode bh ontlokt hem een glimlach. Later vertelt hij dat hij de lingerie goed kan gebruiken om zijn advocado’s te vervoeren als hij naar de fruitmarkt gaat. Vier dagen na dit optreden (vrijdag 10 juni) verschijnt het nieuwe album Hollow Bones. Het publiek in Amsterdam heeft de primeur de nummers voor het eerst live te horen. Ze spelen er maar liefst vijf (Hollow Bones part I, Tied Up, Thundering Voices, Baby Boy en Fade Out) die stuk voor stuk in de smaak vallen. Hoewel de uitvoeringen goed klinken, is wel te horen dat de arrangementen nog niet zo zijn ingesleten als het werk van eerdere albums.

Wie de band een beetje volgt, weet dat het kwartet op het podium wordt uitgebreid met een vijfde bandlid: toetsenist Todd Ögren-Brook. De man heeft een baard waar zelfs ZZ Top jaloers op zou zijn en draagt zijn steentje aan het geluid op swingende wijze bij. Als een trein dendert men door nummers als Pressure And Time en Get What’s Coming. Tijdens een gitaarintro is er dan toch even een ProRail momentje, maar fuzzmaster Scott Holiday weet dit snel te herstellen. De band straalt klasse uit, maar het is toch zanger Jay Buchanan die de band boven het niveau van de concurrentie uittilt. Hij is de hedendaagse Jim Morrison; sexy, ingetogen en tegelijk wild en gepassioneerd. Op blote voeten zingt en schreeuwt hij zijn teksten. De emotie en mimiek zijn naturel en nergens gemaakt. Na het afsluitende Keep On Swinging staat de zaal op zijn kop. Tot volgend jaar mannen.

Setlist

  • Electric Man
  • Secret
  • Pressure and Time
  • Hollow Bones pt 1
  • Tied Up
  • Thundering Voices
  • Face of Light
  • Torture
  • Baby Boy
  • Where I’ve Been
  • Get What’s Coming
  • Fade Out
  • Open My Eyes
  • Keep On Swinging