Pop Evil uit Grand Rapids, Michigan is na hun 4e album, Onyx, een mega act geworden in Amerika. Maar liefst 3 nummer 1 hits stonden er op die plaat. Een knappe prestatie van deze hard werkende band die al sinds 2001 bestaat. In Europa en zeker in Nederland is de band nog helemaal niet echt bekend. Vorig jaar tourden ze nog met Five Finger Death Punch. Ook al niet een band die hier heel populair is. Daarnaast is de post grunge die de band maakt (denk aan 3 Doors Down, Papa Roach, Hinder, Nickelback, Daughtry, Theory Of A Deadman) hier sowieso moeilijk te slijten

In Amerika niet en daar waren de verwachtingen door het grote succes van Onyx natuurlijk ook navenant. De band is zich overduidelijk bewust geweest van die verwachtingen en heeft voor een ander geluid gekozen met licht industriële invloeden. Dat andere geluid is zeer duidelijk aanwezig in de opener Footsteps. De pop invloeden en elektronica voeren de boventoon. Een meezinger van jewelste en uiterst commercieel. Een gewaagde zet omdat het zeker niet de beste track van het album is. Persoonlijk had ik het album geopend met het tweede nummer, Core. Goeie groove, top zanglijn, lekker puntige riffs. Kortom een rocker eerste klas. Ook het daaropvolgende In Disarray is een stevige rocker in de stijl van de Stone Temple Pilots. Zelfs de manier van zingen van Leigh Kakaty in het couplet heeft iets weg van Scott Weiland. Tel er een zeer pakkend refrein bij op en je praat over de beste song van het album. Ghost Of Muskegon en de power ballad If Only For Now zijn wederom twee super commerciële nummers, waarin de band experimenteert met hun nieuwe geluid. Vendetta kent een paar vette metal riffs en doet wat denken aan Disturbed en ook met Dead In The Water hebben ze een aantal heerlijke gitaarriffs in de aanbieding.

Aan één power ballad hebben dit soort mainstream albums niet genoeg natuurlijk. Seattle Rain heeft de potentie om in Amerika een knal hit te gaan worden. Je hoort het zo al in ieder sports bar door de speakers gieren. Vreemd genoeg gooien ze daarna er nog een power ballad tegenaan. Iets steviger en de eindsolo is zo jaren 80 hardrock als het maar kan, maar toch. Je hebt het gevoel dat Up wel een beetje als een nachtkaars uitgaat.

Nee, ik denk niet dat Pop Evil iets is voor de Nederlandse markt. Wie van mainstream über Amerikaanse rock houdt, heeft met Up toch een album in handen wat iets boven de middenmoot uitsteekt. Maar het blijven hapklare brokken…

Tracklist Up:

1. Footsteps
2. Core
3. In Disarray
4. Take It All
5. Ghost Of Muskegon
6. If Only For Now
7. …
8. Whas To get High
9. Lux
10. Vendetta
11. Dead In The Water
12. Seattle Rain
13. Till Kingdom Come