×

Recensie

Rock

06 september 2018

Oh Sees

Smote Reverser

Geschreven door: Edwin Hofman

Uitgebracht door: Castle Face Records

Smote Reverser Oh Sees Rock 4.5 Oh Sees – Smote Reverser Written in Music https://writteninmusic.com

Het is altijd goed om een band met twee drummers aan het werk te zien. Dat was al zo met Pavement en NoMeansNo en dat is zeker ook het geval met Oh Sees. ‘Why two drummers?’, aldus opperhoofd John Dwyer eerder dit jaar. ‘Are you fucking kidding me? Why not two drummers?’

Het energieniveau van Oh Sees (tot een paar jaar geleden nog Thee Oh Sees) is live ongekend hoog. Dat heeft de wereld zeker dit jaar weer mogen ervaren. Zo gooide de band er op het vermaarde Roskilde Festival een heerlijk verpletterend optreden uit dat nog lang na bleef spoken in het achterhoofd. Oh Sees trok als een denderende trein voorbij met Dwyer als hyperactieve dirigent / machinist.

Het is mooi om te horen dat Dwyer en consorten die live-dynamiek en -energie op hun zoveelste album Smote Reverser uitstekend weten vast te leggen. Het is weer strakke garagerock, bevreemdende psychedelica, freak rock en hypnotiserende, motorische krautrock wat de klok slaat. Opvallend is de grotere rol voor orgel (geen bezwaar), meer ruimte voor improvisatie en een nog stevigere hoofdknik naar jazzrock en hardrock uit de jaren zeventig. Hier zet de band ijle, soms bijna zoete, dan weer unheimische (fluister)zang tegenover. Het levert een uniek geheel op.

Opener Sentient Oona bevat alles wat Oh Sees zo sterk maakt en doet al direct naar meer smaken. Binnen het opzwepende muzikale landschap dwarrelen sinistere aanknopingspunten binnen: ‘…The blinking eye of your oppressor / Watching as you slip into the deep…’ Met Enrique El Cobrador dringt sixties psychedelica, voorzien van extra seventies rockvuurkracht, binnen. De zoetigheid in de zang van C is bedrieglijk; er huist iets onbestemds in deze song…

Oh Sees weet bijna het hele uur dat Smote Reverser duurt zwaar te boeien; alleen Anthemic Aggressor haalt de flow er wat uit: met 12 minuten krijgt deze jazzrockjam/trip wel erg veel ruimte. Maar daar staat de dampende krautrock van Last Peace, de freakout van Overthrown, de bevreemdende rock van Abysmal Urn weer tegenover. En de groove en ritmiek van Nail House Needle Boys is onweerstaanbaar. Dwyer strooit wat symfo-kruiden in de sauspan voor extra smaak. Met twee relatief rustige, psychedelische tracks koerst Oh Sees naar het einde. Een gitaar als een zeurderig insect in Flies Bump Against the Glass en een zenuwachtig orgel/bas-duel in Beat Quest zijn hier de opvallende elementen.

Of Smote Reverser de beste Oh Sees-plaat is of niet doet niet ter zake. Feit is dat het genieten geblazen is op deze zinderende release vol opzwepende experimenteerdrift. Daar komt bij dat de band zich vrijwel nergens verliest in showcasing of navelstaarderij. Smote Reverser is dan ook een bijzonder welkome plaat. De muziek is op een bizarre manier bijzonder pakkend en uitnodigend. Voor wie het wil horen.



  1. Sentient Oona
  2. Enrique El Cobrador
  3. C
  4. Overthrown
  5. Last Peace
  6. Moon Bog
  7. Anthemic Aggressor
  8. Abysmal Urn
  9. Nail House Needle Boys
  10. Flies Bump Against The Glass
  11. Beat Quest