10 jaar geleden was het 10 jaar geleden dat het 1994 was en het album verscheen. Weer 10 jaar later is het 20 jaar geleden dat het 1994 was en dat het album verscheen. En zoals 10 jaar geleden is het 10 jaar later weer de hoogste tijd om dat jubileum weer onder de aandacht te brengen en mensen die het allemaal tot nu toe gemist hebben, nogmaals de kans te geven deelgenoot te worden van een album met een inmiddels behoorlijke legacy. Het was het album waar Oasis vooral in Engeland onsterfelijk werd en nog steeds een ijkpunt is in de Britpop van toen en nu: Definitely Maybe. Het monumentale debuutalbum van het bandje waar de broers Gallagher de scepter zwaaiden. De wereld wist toen nog niet hoe vaak het F-woord in een zin gestopt kon worden. Ook hierin waren Liam en Noel Gallagher onovertroffen.

Facts & Figures imponeren altijd. Zo ook in dit geval: Definitely Maybe verkocht tot nu toe wereldwijd 15 miljoen exemplaren, werden vijf singles van het album uitgebracht (4 in de UK, 1 in de USA), leverde het door de jaren heen talloze vermeldingen op in allerlei beste-album-aller-tijden-rankings en is het album inmiddels voor de tweede keer opnieuw uitgebracht. Inmiddels is de band alweer een jaar of zes ter ziele en zijn de broertjes G zowel privé als muzikaal een eigen weg ingeslagen, alhoewel ze onlangs wel weer samen ergens zijn gesignaleerd.

Over Oasis heeft iedereen wel een mening. En wie wel eens een Oasis-concert heeft gezien of meegemaakt, zal met verbazing hebben geconstateerd dat de band moeiteloos voetbalstadions uitverkoopt en het publiek daarvoor bedankt met een show waarin vooral attitude, irritant gedrag en allerlei schofferingen aan de aanwezigen schering en inslag zijn. Maar die habitus werd door de fans getolereerd, omdat Oasis de belichaming van wat de gemiddelde fan ook wel graag zou willen zijn. Iedereen wilde toch stiekem zo’n grote mond als Noel hebben of gezegend zijn met zo’n ik-heb-schijt-aan-iedereen-houding, dat door Liam lijkt te zijn uitgevonden? Nederland had zeker ook zijn Oasis-aanhangers, maar was de band hier toch een redelijk marginaal gebeuren vergeleken met Engeland.

Over Definitely Maybe is al heel veel gezegd en geschreven. In elk geval zou iedere muziekliefhebber het album minstens een keer in zijn of haar leven gehoord moeten hebben, ook al is er geen enkele klik met wat van Oasis dan ook. Critici zijn het er nog steeds over eens dat Definitely Maybe immer een masterpiece is, dat model stond voor een sound, die Engeland in de 90’s weer eens muzikaal op de kaart zette en aanleiding was voor veel jongelui om ook muziek te gaan maken.

En omdat het 20 jaar later is, wordt er flink uitgepakt met verschillende versies van deze Britpopklassieker: natuurlijk weer de onvermijdelijke superdeluxe box, een driedubbele deluxe versie en een vinylversie. Uiteraard in prijs oplopend. Grote vraag is natuurlijk: hoe gerechtvaardigd is deze 20 Anniversary editie en alle versies die ervan worden uitgebracht?

Definitely Maybe verscheen in een tijd dat het nog normaal was dat een album op vinyl- en CD verscheen. Ook geluidstechnisch klinkt een jaren ’90 CD nu nog aanvaardbaar. En wat misschien nog het belangrijkste is: het album is nog overal voor een habbekrats te koop. Bovendien is het materiaal ook te streamen op diensten als Spotify. Er is dus niet echt een directe reden voor een rerelease dan enkel dat 20-jarig jubileum.

Toen Definitely Maybe 10 jaar geleden ook al eens opnieuw verscheen, was de must have toen een 2 disc DVD-versie met het album in uncompressed PCM-geluidsformaat, videoclips, live-footage, bonustracks, een documentaire en nog allerlei al dan niet verborgen al dan niet eerder uitgebracht bonusmateriaal en met een totale speelduur van meer dan 4 uur een overkill aan Oasis 1994 bevatte. Daarnaast verscheen het album ook nog in een (nu onvindbare) box met 6 single-CD’s, die zowel de albumtracks als de b-kanten en eveneens bonusmateriaal bevatte. Er was dus al een hele berg Definitely Maybe voorhanden, al dan niet hard-to-find.

Wanneer de superdeluxe box naast de 3CD-versie wordt gelegd, dan is de muzikale inhoud daarvan gelijk aan de veel goedkopere en daardoor dus functioneel identieke laatste versie. De flinke meerprijs zit in de verpakkingsvorm en de prullaria, dat meer dient om die doos te vullen. Naast de vinylversie en een link naar MP3 downloads. Redelijk overbodig dus en is de keuze al snel gemaakt welke versie er hier toe doet. Naast het (geremasterde) album zijn twee discs gevuld met afwijkende versies, demo’s, live-uitvoeringen en b-kanten. Verspreid over allerlei andere releases zijn deze nummers ook te vinden, handig is dat a die rarities nu allemaal bij elkaar staan. Wie de dubbele DVD-versie die ter gelegenheid van de 10th anniversary is uitgebracht in de kast heeft staan, heeft dan met deze deluxe versie nagenoeg alles wat in de periode 1993-1994 voor het nageslacht is vastgelegd. Opmerkelijk is overigens dat de betrokkenen zelf geen enkele bemoeienis hebben gehad bij de release van deze reissue. Iets dat wel eens vaker voorkomt.

Bij reissues is naast volledigheid van materiaal ook geluidskwaliteit een reden om tot aanschaf over te gaan. Maar Oasis is geen Steely Dan en zal ook de gemiddelde Oasisluisteraar niet echt de nuance ontdekken van een remaster. Simpelweg omdat die er niet is. Definitely Maybe is vooral een drukke, volgepropte produktie, met een nadruk op het middengebied. Gevolg is dat het album bij een beetje volume al snel vermoeiend klinkt en de nuances veelal verloren gaan. Definitely Maybe moet het dus vooral hebben van de kwaliteit van de composities. En die staan nog steeds overeind: Rock’n Roll Star, Live Forever, Supersonic, Cigarettes & Alcohol. Nummers die tot de laatste noot op de setlist van de band hebben gestaan en absolute klassiekers zijn.

Wanneer alles achter elkaar wordt gedraaid, dan is het vooral veel, erg veel. De verveling slaat niet zozeer toe, als wel hoeveel muziek er eigenlijk op die schijven zijn geperst. Er lijkt geen einde aan te komen. Vooral op disc 2 en 3 wordt het uithoudingsvermogen van de luisteraar danig op de proef gesteld. Dat Definitely Maybe nog steeds een puik album is, staat buiten kijf.

Dat Definitely Maybe alweer 20 jaar oud is, is niet meer dan een feit, want het is een album dat nog steeds bij tijd en wijle via allerlei geluidsdragers en –bronnen wordt opgezet en waar nog geen enkele sprake is van enige vorm van slijtage. Integendeel: het is een historisch album in allerlei opzichten. De 2014 versies zullen wellicht niet veel nieuwe luisteraars opleveren en moet de rerelease ook maar meer gezien worden om stil te staan bij het feit dat het de 20ste verjaardag is van het debuutalbum van één van de meest succesvolle bands uit de 90’s. En hoe zit het nu met die reünie? Over twee jaar is het 20 jaar geleden dat What’s The Story (Morning Glory) verscheen. Dus wie weet wat er dan weer uit de hoed wordt getoverd om dát te vieren …. Er zijn ruzies voor minder bijgelegd.

Tracklisting Definitely Maybe 20th Anniversary (Deluxe Edition (3-CD))

Disc One – The Original Album

1. Rock ‘N’ Roll Star
2. Shakermaker
3. Live Forever
4. Up In The Sky
5. Columbia
6. Supersonic
7. Bring It On Down
8. Cigarettes & Alcohol
9. Digsy’s Dinner
10. Slide Away
11. Married With Children

Disc Two – B-Sides And Extra Tracks

1. Columbia (White Label Demo)
2. Cigarettes & Alcohol (Demo)
3. Sad Song
4. I Will Believe (Live)
5. Take Me Away
6. Alive (Demo)
7. D’yer Wanna Be A Spaceman?
8. Supersonic (Live)
9. Up In The Sky (Acoustic)
10. Cloudburst
11. Fade Away
12. Listen Up
13. I Am The Walrus (Live Glasgow Cathouse June ‘94)
14. Whatever
15. (It’s Good) To Be Free
16. Half The World Away

Disc Three – Unreleased Demos, Out-Takes And Live Recordings

1. Supersonic (Live At Glasgow Tramshed)
2. Rock ‘N’ Roll Star (Demo)
3. Shakermaker (Live Paris Instore)
4. Columbia (Eden Studios Mix)
5. Cloudburst (Demo)
6. Strange Thing (Demo)
7. Live Forever (Live Paris Instore)
8. Cigarettes & Alcohol (Live At Manchester Academy)
9. D’yer Wanna Be A Spaceman? (Live At Manchester Academy)
10. Fade Away (Demo)
11. Take Me Away (Live At Manchester Academy)
12. Sad Song (Live At Manchester Academy)
13. Half The World Away (Live, Tokyo Hotel Room)
14. Digsy’s Dinner (Live Paris Instore)
15. Married With Children (Demo)
16. Up In The Sky (Live Paris Instore)
17. Whatever (Strings)