Bij het grote publiek zal de naam Miller Anderson niet meteen een luid belletje laten rinkelen, daarvoor is zijn output onder eigen naam wellicht te beperkt. Niettemin is deze Schotse gitarist  betrokken bij talloze muzikale experimenten met muzikanten die late in invloedrijke episodes in de Britse muziekgeschiedenis figureerden. Zo was de gitarist die in ’64 bij The Royal Crests debuteerde, betrokken bij projecten van Ian Hunter in het pre Mott The Hoople tijdperk en werkte hij samen met Bill Bruford, die nadien bij King Crimson en Yes de drumsticks hanteerde. Anderson maakte deel uit van The Keef Hartley Band waarmmee hij in ’69 op  het Woostockfestival aantrad, T Rex, Savoy Brown, Mountain en Spencer Davis en hij flankeerde een tijdje de populaire folkman Donovan.

Diep in zijn hart bleef hij altijd een toegewijde bluesman. In 2003 zette hij samen met bassist John Price en Paul Burgess een trio op versterkt met piano en hammond van David Baldwin. Op het in 2003 uitgebrachte Bluesheart worden klassiekers van Howlin’ Wolf en Rice Miller opgevoerd naast een adaptatie van The House Of The Rising Sun.

Het leeuwendeel van de composities is echter van Anderson afkomstig. Runnin’ Blues, een lang uitgesponnen ballade, toont  niet alleen een begenadigd gitarist, met zijn expressieve krachtige stem overtuigt hij eveneens moeiteloos in meer geraffineerd balladewerk zoals Sending Me Angels.  Een onstuimig Houston(Scotland) haalt het verleden bij pianorocker Freddie ‘Fingers’ Lee even aan.

Dat hij bovendien met het bottleneckstaafje overweg kan toont Anderson met een superieur tweespan van Woody Guthrie  en Robert Johnson in het afsluitende akoestisch sololuikje Als bonustrack is er naast een akoestische reprise van Little Big Man en een live-registratie van Houston door Jon Lord Blues Project, Het hammondorgel dat je eerderin Help Me hoorde is dat eveneen svan de orgelist van Deep Purple.

Chameleon dat in 2008 uitgebracht werd is nagenoeg volledig met eigen werk opgebouwd. Naast drummer Burgess en basgitarist Kris Gray is toetsenman Frank Tisher betrokken bij het bluesgetinte  studiowerk dat naast acht nieuwe nummers een elektrische versie van Fog On The Highway, in 1988 in een akoestische uitvoering op Celtic Moon. Het pregnante, melodieuze gitaarspel en de krachtige vocale uithalen, Andersons voornaamste troeven, blijven intact. Dat wordt nog eens onderstreept in de uit het repertoire van de Keef Heartley Band gelichte kraker Me And My Woman.

In Rich Man Poor Man, een akoestische blues, speelt  Anderson een niet onverdienstelijk partijtje harmonica. Twee  nooit eerder uitgebrachte demotracks werden toegevoegd. Zoals gebruikelijk in de Colectors Premium serie is deze dubbellaar in een verzorgde digipack met boekje waarin je de oorspronkelijke artwork  terugvindt.

Tracklisting  Bluesheart & Chameleon:

1. High Tide And High Water
2. Fallin’ Back Into The Blue
3. Little Man Dancing
4. Help Me
5. House Of The Rising Sun
6. Runnin’ Blues
7. Smokestack Lightnin’/Wang Dang Doodle
8. Sending  Me Angels
9. Houston (Scotland)
10. Vigilante Man/Crossroads

Bonustracks:

11. Jon Lord Blues Project- Houston Scotland

12. Little Man Dancing (Solo Acoustic Version)

Tracklisting Chameleon:

1. City Blues
2. By The Light
3. Bad Mouth Mama
4. Fog On The Highway
5. Little Brother
6. Me And My Woman
7. Rich Man, Poor Man
8. Eye On The Price
9. The Dreamer
10. Sing Your Song

Bonustracks:

1. Nothing Is Any Fun (unreleased demo)
2. Late At Night (uneleased demo)