Een aantal weken geleden viel de uitstekende single van The Phantom Four & The Arguido bij WiM op de deurmat. The Arguido, A.K.A. Patrick Tilon, a.k.a. Rude Boy (UDS) die een samenwerking aangaat met een surfband. Dat dit niet onopgemerkt zou blijven, viel te verwachten. Een hele reeks optredens staat geboekt (onder meer Paaspop) en interesse vanuit de grote zomerfestivals is ook aanwezig. Bij WIM verwachten we dat dit een knaller gaat worden, dus hoog tijd dat we Phantom Frank eens een belletje gaven.

Phantom Frank, gitarist en oprichter van The Phantom Four en Nederlands bekendste surfband, The Treble Spankers, maar daarnaast ook solo artiest is helemaal niet zo door de jaren 60 beïnvloed. Dat is opvallend als je zijn gitaarstijl hoort. Buiten The Shadows (waarmee hij in aanraking kwam door zijn zussen), is hij vooral beïnvloed door klassiek, country, punk en Kraftwerk. Succes kreeg hij met zijn vorige band, The Treble Spankers. Na meer dan twee jaar ploeteren voor half lege zalen, bracht de film Pulp Fiction verandering in hun situatie. In die film zat veel surfmuziek (Dick Dale, Link Wray, The Markets, The Tornados). Dat gaf de carrière van The Treble Spankers een flinke boost en de band begon wereldwijd albums te verkopen. In 1997 viel het doek. In 2004 richtte hij The Phantom Four op.

WIM: Wederom een instrumentale band die in de ‘surfhoek’ werd geplaatst.
Ik heb onszelf nooit als surfband pur sang gezien. Dat vind ik eigenlijk een te beperkte omschrijving voor zowel The Treble Spankers als voor The Phantom Four. Ik heb altijd al allerlei andere invloeden in mijn muziek verwerkt. Arabisch, Grieks, Afrikaans, zelfs punk en dance. Ik kan alles spelen. Ik ben gestigmatiseerd als surf gitarist, maar ik ben dat tegen wil en dank.

WIM: Toch maak je inderdaad deel uit van de surf scene in Nederland. Hoe is die eigenlijk?
Zeer puristisch. Er wordt weinig van de geijkte paden afgeweken en de bands die er zijn coveren vooral hun Amerikaanse voorbeelden. De gitaren klinken allemaal hetzelfde, met veel echo. Het zit in een strak keurslijf en daar hebben wij ons nooit veel van aangetrokken.

WIM: Nu zijn jullie een ‘project’ begonnen met The Arguido. Was je niet bang dat alle aandacht naar hem zou gaan?
Dat is ook gebeurd, een groot gedeelte van de aandacht die we nu krijgen komt door Patrick. Dat was te verwachten en daar waren we ook niet bang voor. The Phantom Four & The Arguido is nu eenmaal anders dan The Phantom Four instrumentaal.

WIM: Waarom heb je het dan nog de Phantom Four genoemd, je had het ook een hele ander naam kunnen geven
Hebben we inderdaad overwogen, maar we wilden toch The Phantom Four blijven. Ook al is het nu muzikaal iets anders, het kan toch ook weer aandacht genereren voor de instrumentals van de Phantom Four.

WIM: Wat zijn de plannen voor de toekomst?
We zien dit toch als een project. We hebben nummers voor twee albums, of een dubbel album. Een instrumentaal album en een album met The Arguido. Er is interesse van de platenmaatschappijen, maar omdat we nog in onderhandeling zijn, kan ik daar nog niet veel over zeggen. Verder staan we op een aantal festivals en er zullen er wel meer bijkomen. Vooralsnog is het idee om het album na de zomer uit te brengen, maar eerst komt er ook nog een EP uit.

WIM: Komt de interesse alleen uit Nederland?
Nee, we gaan een paar shows in België doen en ook vanuit Italië is er ook interesse getoond. Dus wie weet worden we weer professionals haha.

Wie voordat het album uitkomt al benieuwd is naar de band kan de band in ieder geval zien op de volgende plekken:
19-03: Ukien, Kampen
01-04: Paard, Den Haag
02-04: Tapperij De Beurs, Schijndel
16-04: De Meester, Almere
23-04: Escape, Veenendaal
24-04: Paaspop, Schijndel
30-04: Effenaar, Eindhoven
06-05: Waerdse Tempel, Heerhugowaard
12-05: Paradiso, Amsterdam
19-05: Charlatan, Gent (BE)
22-05: Madstock, Nuland