Frank Zappa is op 4 december 1993 overleden. Na een aantal jaren justitieel getouwtrek is de muziek van Frank Zappa terug in handen van de Zappa Family Trust. Gail Zappa, Frank’s weduwe en voorzitter van de Trust, heeft een deal getekend met Universal Music Enterprises om 60 albums opnieuw uit te brengen. Het lijkt erop dat ze in vijf reeksen van 12 uitgaves uitgebracht worden. Alle albums zijn ge-remasterd en de boekjes benaderen het originele ontwerp zo getrouw mogelijk. Op de fora trekken de fans alweer behoorlijk van leer met hun kennis omtrent de muziek en de persoon, discussies gaan alle kanten op behalve de goede, uiteindelijk gaat het toch om de muziek!?!

One Size Fits All is een magnifiek album en Inca Roads is een van mijn favoriete FZ-songs. Er staat geen slecht nummer op deze CD! (is dat wel mogelijk, een slechte FZ-song?) Uitschieters zijn verder Florentine Pogen en Andy, zonder voorbij te gaan aan San Ber’dino en Po-Jama People. Sofa No. 1 en 2 bevatten opvallende muziek en Evelyn, A Modified Dog is totally out there! Can’t Afford No Shoes? Geen commentaar!

Bestaan er mooiere muziekmomenten dan wanneer Frank soleert in Po-Jama People? De ritme-sectie houdt het nummer staande en Frank gaat totaal los op zijn gitaar! Die opening van San Ber’dino: mondharmonica en western gitaar! Well there’s forty-four men/Stashed away in tank “C”/An’ there’s only one shower/But it don’t apply to Bobby. Andy is toch veruit mijn favoriete song op dit album. Dat heerlijke ritme, dat brommen van de synthesizer op de achtergrond, die hoge toontjes: Is there anything good inside of you? If there is I really want to know! Something… Prachtige tegendraadse ritmes, heerlijk los spel op de piano, dat gitaartje en dat orgel tussendoor; Oh Andy, ANDY!!!

Dit album bevat zoveel moois en zoveel interessants. Ik denk dat One Size Fits All het hoogtepunt van Frank Zappa in de jaren 70 markeert. De genialiteit en de subtiliteit van de beide Sofa‘s is onovertroffen. Deze muziek gaat door merg en been en weet je rechtstreeks in je hart te raken. Hoe komt het dat dit album zo onovertroffen is? Is het de tegenstelling tussen de sarcastische zang en de gevoelige melodie? Genialiteit valt niet te verklaren in menselijke termen. I am here and you are my sofa!

Arf she said! Maar waar het uiteindelijk om draait is natuurlijk of deze remaster gerechtvaardigd is. Waarom een remaster? Wat was er mis met de uitgave van Rykodisc in 1988? Op deze 2012 reissue van Universal Music Group lijkt de muziek meer in balans. Op de oude versie klonk de bas wel erg zwaar en overheersend. Dit is op de nieuwe versie in ieder geval hersteld. Verder zijn er wat meer geluidjes naar voren gemixt, zodat de vreemde ondertoon van de songs wat meer duidelijk wordt. De muziek op One Size Fits All heeft zo wat meer evenwicht gekregen, maar dat doet eigenlijk niet veel af aan de impact van de songs en het album als geheel.

Tracklisting One Size Fits All:

1. Inca Roads
2. Can’t Afford No Shoes
3. Sofa #1
4. Po-Jama People
5. Florentine Pogen
6. Evelyn, A Modified Dog
7. San Ber’dino
8. Andy
9. Sofa #2