Extreme is een band met een merkwaardig verhaal. Het kwartet uit Boston werd na het debuut afgedaan als de zoveelste Van Halen kloon, maar revancheerde zich ijzersterk met Pornografitti (1990). Door de aanstekelijke mix van rock en funk en de knallende productie van Michael Wagener werd dat album wereldwijd een succes en leverde diverse hitsingles zoals Get The Funk Out, Hole Hearted en het akoestische More Than Words dat zelfs vandaag de dag nog frequent op de radio te horen is.

De videoclips waren veelvuldig te zien op (toen nog) muziekzender MTV en binnen een mum van tijd was Extreme wereldberoemd. Het succesverhaal duurde echter niet erg lang. De band vergaloppeerde zich bij het derde album (III Sides To Every Story); de beoogde rockopera die men voor ogen had resulteerde in een pompeuze, theatrale productie die slechts weinigen konden waarderen. Extreme’s reputatie veranderde in een klap van talentvolle funkrockers in een slechte versie van Queen. Hoewel de band vol goede moed verder ging en drummer Paul Geary verving door Mike Mangini voor album nummer vier (Waiting For The Punchline), leek het publiek haar interesse verloren en was het een downhill ride.

In 1996 viel de band uit elkaar en gingen de muzikanten elk hun eigen weg. Zanger Gary Cherone werd de opvolger bij Sammy Hagar bij Van Halen. Ze namen één teleurstellend album op (het enige Van Halen album dat niet tig keer platina werd) en oogstten boze reacties van fans die gehoopt en gebeden voor een terugkeer van David Lee Roth. Gitarist Nuno Bettencourt dook na talloze omzwervingen (o.a. Mourning Widows en Dramagods) op in Satellite Party, de nieuwe band van zanger Perry Ferrell (Jane’s Addiction). Ook die samenwerking duurde maar één album en tournee.

Na een korte reünie in 2004 kwam men in 2007 weer bij elkaar. In 2009 bracht Extreme haar comeback album Saudades De Rock uit, maar dat album werd ondanks de redelijke kritieken genegeerd door het publiek. Tijdens de tournee werden in thuishaven Boston opnamen gemaakt voor een liveplaat. Het resultaat is zeker niet onverdienstelijk. Het kwartet maakt een energieke indruk en levert een frisse, gevarieerde en vooral onderhoudende dubbel cd af. Het merendeel van het repertoire is begrijpelijkerwijs afkomstig van Pornografitti, maar ook het debuut wordt niet vergeten met de leuke medley Kid Ego/Little Girl/Teacher’s Pet. Het titelnummer is wellicht de leukste surprise door het nostalgische en vrolijke karakter. Nuno Bettencourt is nog steeds een snarentovenaar getuige zijn kunsten op de instrumentaaltjes Midnight Express en Flight Of The Wounded Bumblebee. Het publiek is enthousiast en brult menigmaal een songtekst mee. Na twintig jaar blijkt Extreme het kunstje niet verleerd en zet een puike prestatie neer.

Tracklisting Take Us Alive:

Disc1

1. Decadence Dance
2. Comfortably Dumb
3. Rest In Peace
4. It’s A Monster
5. Star
6. Tell Me Something I Don’t Know
7. Medley – Kid Ego / Little Girls / Teacher’s Pet
8. Play With Me
9. Midnight Express

Disc2

1. More Than Words
2. Ghost
3. Cupid’s Dead
4. Take Us Alive
5. Flight Of The Wounded Bumblebee
6. Get The Funk Out
7. Am I Ever Gonna Change
8. Hole Hearted