×

Recensie

Rock

19 oktober 2016

Dennis Callaci

A Bed of Light

Geschreven door: Frank Gesink

Uitgebracht door: Shrimper

A Bed of Light Dennis Callaci Rock 4 Dennis Callaci – A Bed of Light Written in Music https://writteninmusic.com

Het is niet gek als er bij het horen van de naam Dennis Callaci niet gelijk een belletje gaat rinkelen.  Toch vierde hij vorig jaar het vijfentwintigjarig bestaan van zijn platenlabel Shrimper. Een label dat als springplank diende voor artiesten zoals onder andere  Sebadoh, Amps for Christ, Xiu Xiu, Woods en Simon Joyner. Bovendien was het een goed platform om zijn eigen projecten op uit te brengen, waarvan de 90’s cultband Refrigerator het bekendst is Een solo-album had Callaci nog niet, maar daar is nu bij het uitkomen van A Bed of Light verandering in gekomen.

Toch, het album draagt dan wel enkel zijn naam, maar een echt solo album is het uiteindelijk niet geworden. Hij krijgt volop hulp van vrienden en oude bekenden. Noem het gerust een intieme jamsessie met Simon Joyner en zijn backing band. Al zittend in de eetkamer zijn zo alle liedjes binnen twee dagen opgenomen, terwijl er later nog meerdere overdubs aan werden toegevoegd. Mede dankzij (of ondanks, vul zelf maar in) die overdubs heeft het album alsnog een rommelig en dissonant karakter gekregen. Wat soms begon als een intiem liedje zit nu volgepropt met pedalsteel, strijkers, autoharp , orgel, handclaps, saxofoon en nog veel meer. Zo is de balans tussen rustig en chaotisch expres verstoord, zo lijkt het wel. Zo klinkt de rustig rammelende rootsrock van S.O.S. aanvankelijk nog rustig, maar krassende violen, orgel en fluistervocalen maken het uiteindelijk een stuk dreigender. Het is een steeds terugkerend patroon, dat we op dit album nog veel vaker zullen horen. Anderzijds, als het album kiest voor “rustig” dan is het ook echt intiem: de afsluitende rootsy pianoballad In Wait klinkt plechtig en respectvol. Maar gaat het stiekem niet over zelfmoord?

Stiekem ja, want het lijkt erop of we niet altijd mogen weten wat er precies in het hoofd van Callaci omgaat. Ten tijde van de opnames werd zijn broer Allen ernstig ziek en ontsnapte ternauwernood aan de dood. Natuurlijk heeft dit zijn sporen nagelaten in de lyrics op dit album, maar Callaci is nooit duidelijk of direct. Referenties naar Jezus, de dood, onzekerheid en liefde blijven vaak gehuld in een dikke sluier van mist. Het helpt niet mee dat zijn zang vaak onduidelijk overkomt door fluisterzang of juist heftig vals klinkende passages. In de muzikaal heftigere stukken verdwijnt zijn stem ook nogal eens  achter de draaikolk van instrumentale chaos. Hij klinkt oprecht, eerlijk en emotioneel, maar dat kleine beetje mystiek lijkt bijna wel een verdedigingsmuur om vooral niet te breekbaar over te komen. Het ontbreken van een lyricsheet maakt het geheel helemaal af. Jammer is het wel, Callaci klinkt alsof hij veel te melden heeft, maar we mogen het niet weten?

Zo is het een licht frustrerend album geworden vol dissonantie, intimiteit en donkere emoties. Het geheel is muzikaal verpakt in een jasje van rommelige rock met flarden altcountry en folk. Rauw, rafelig, charmant en vooral imperfect zijn de toverwoorden.

Tracklisiting A Bed of Light:

  1. Theresa Russel
  2. Birthday Poems
  3. S.O.S.
  4. Keychain Trophy
  5. Unlanding
  6. Arc of a Diver
  7. Faultline
  8. Houdini
  9. In Wait