Deze radio-opname uit 1976 van het King Biscuit Flower Hour is de voorbije decennia al diverse malen uitgebracht met titels als On The Wings Of A Russian Foxbat en Live In Long Beach Arena. Deze heruitgave hoort thuis in de serie The Official Deep Purple Overseas Live Series die uiteindelijk uit tien bijzondere en opnieuw geremasterde uitgaven zal bestaan.

De opname stamt uit een tijd dat bassist Glenn Hughes en gitarist Tommy Bolin in de band zaten en op tournee waren ter promotie van Come Taste The Band. Dit is veruit de meest funky periode van de band en dat is goed te horen op de swingende jamsessies in bijvoorbeeld Gettin’ Tighter en Lazy. Vrijwel in elk nummer improviseert de band er lustig op los en blijken de beruchte verhalen over de tweestrijd tussen Hughes en Coverdale die elkaar proberen te overtreffen, te kloppen. Twee wereldzangers in een band leidt onvermijdelijk tot conflicten. Gelukkig voor de fans leidde dat toch prachtige vocale en zelfs memorabele duels. Drummer Ian Paice en toetsenist Lord spelen een bijrol in al dit gitaar- en zanggeweld en volgen speels de fratsen van Bolin en laten zelfs op het nummer van zijn solodebuut Teaser horen dat ze in tal van genres uit de voeten kunnen.

Ondanks de fantastische muziek is er wel een flink minpunt aan deze cd en dat komt op het conto van de sukkel die tussen elk nummer een pauze van 2 seconden heeft ingelast. Welke oelewapper plakt er nu stiltes in een concertregistratie? Zo luister je naar het eind van een gitaarsolo en dan plotsklaps is het stil. Daarna val je in een aankondiging van een ander nummer of een nummer wordt aangekondigd, stilte en daarna begint het nummer. Werkelijk om je dood te ergeren en een bron van irritatie voor elke luisteraar. Klaarblijkelijk heeft men de radio-uitzending waarin commercials waren gemonteerd gebruikt en niet de originele mastertape uit de concertzaal.

Het is bijzonder jammer dat het luisterplezier door zo’n idiote actie wordt vergald. Deep Purple speelde een waanzinnig concert veertig jaar geleden in Long Beach, Los Angeles. Luister eens naar de geïnspireerde versie van Georgia On My Mind waarop Hughes laat horen wat een geweldige stem hij heeft. Deep Purple bewees dat het na Blackmore nog steeds bestaansrecht had en dat men heel anders kon spelen dan op bijvoorbeeld Made In Japan. Grappig is dat Coverdale’s aankondigingen door de jaren heen nauwelijks zijn veranderd; ‘Here’s song for ya.’

Eeuwig zonde dat zo’n prachtige opname wordt verkloot. Vier sterren zijn sec voor de muziek. Hopelijk grijpt de platenmaatschappij in en laat men iemand anders deze opname keurig achter elkaar monteren.