Er zijn tien jaren verstreken en Death From Above 1979 brengt zijn tweede album uit. Alsof er niks is gebeurd. Zo klinkt het althans. Niets ingeboet aan energieke gekte. Integendeel. Het spuit, spat, bromt, knalt en beukt nog als weleer. Dat terwijl de Canadezen toch echt jarenlang (muzikaal) gebrouilleerd zijn geweest. Ze klinken niettemin alsof er niks aan de hand was in dat muzikale interbellum. Alles is bij het oude gebleven.

Alhoewel, het is allemaal nóg wat steviger geworden, de agressieve dancepunk van Jesse F. Keeler en Sebastien Grainger. Er wordt door laatstgenoemde bijvoorbeeld harder op zijn snaredrum gebeukt, de basgitaar wordt nog wat sterker gemarteld door Keeler en hij gaat wat wilder tekeer achter zijn keyboard. Ze gunnen je geen seconde de tijd om adem te halen.

Wat de exacte muzikale meningsverschillen zijn geweest die de twee jarenlang uit elkaar hielden, blijft daarom een raadsel. Enfin, als vrienden voor het leven zijn ze weer bij elkaar. Mediator ingezet misschien? Geef die man dan een dikke sigaar, want oei, oei, oei, wat is The Physical World een verbluffende in your face-plaat geworden. Nog meer zelfs dus dan het overrompelende You’re A Woman, I’m A Machine.

The Physical World is een verwoestende exercitie, waarin je proeft dat Keeler en Grainger weliswaar weer bij elkaar op de koffie komen, maar dat er nog geen stroopwafels in huis zijn gehaald om de hereniging luister bij te zetten. Dat is een suggestie, want het kan ook zijn dat ze het wel weer volledig hebben bijgelegd, champagneflessen zijn ontkurkt en er een paar zakken Chipito’s gesneuveld zijn tijdens een langdurig bacchanaal. Dat ze slechts kwaad zijn op de boze wereld en die agressie botvieren op hun instrumentarium. Hoewel je urenlang kunt speculeren op de volgende passages uit Crystal Ball:

If I can’t see the end, I can’t see the beginning

There’s no crystal ball, to see a happy ending

I know I can’t say this will last forever

But I need you to know, I don’t want you to go

If my hand loses, everybody bruises

Vooralsnog tasten we in het duister of we opnieuw tien jaar, of wie weet hoe lang, op een nieuwe Death From Above 1979 moeten wachten. Gelukkig is The Physical World een plaat waarmee we het wel een decennium uitzingen. En nee, mij hoor je geen obligate dingen zeggen over olifanten die wat uitblazen.