×

Concert

30 maart 2015

Claw Boys Claw blaast voort bij OJC Nirwana, Lierop

Geschreven door: Ron Loontjens

Label: PIAS

Op heftige wijze trok Claw Boys Claw de aandacht midden jaren tachtig. In de tweede helft van de jaren 80 waren ze de nederlandse live act die je gezien moest hebben. Met als hoogtepunt het roemruchte Pinkpopconcert van 1986 waar Peter te Bos plaggen gras te verwerken kreeg. En ze ook weer keihard teruggooide. Destijds was Peter nog een ruw schreeuwende brulboei, terwijl hij voor rockbegrippen toen al aardig “op leeftijd was” met zijn 35 jaar.

Peter, nu 64 jaar en toch wel enkele jaren ouder dan de rest van de band, is nog altijd als een rots in de branding. Daarbij brult hij nog altijd het publiek heerlijk brutaal tegemoet. Misschien op een iets subtielere wijze. Met voorbeelden als The Gun Club, The Cramps, Nick Cave en the Stooges en met daaruit ontsproten waanzinnige nummers als So Mean en Indian Wallpaper, werd de garagerock in Nederland op de kaart gezet. Nadat in 2008 de comeback Pyama Day en in 2013 het zeer goed ontvangen Hammer werd uitgebracht ziet men Claw Boys Claw meer en meer als grote stadsrock en parkeergaragerock voor grote mensen. Het geheel is breder en afwisselender in tempo. Daarbij wordt de laatste tijd de meer broeierige stem van Peter te Bos meer en meer met Nick Cave vergeleken. Het geheel krigt eerder een warme zompige groove met een vleug swamp terwijl John Cameron met zijn lijzige sound de grootheid op gitaar is.

Zo ook op 28 maart in OJC Nirwana te Lierop. In dit kleine, maar zeer interessante poppodium hebben al vele grootheden als o.a. Fun Lovin’ Criminals  gestaan. Als opener staat gitarist van het eerste uur John direct te gieren en te jagen waarbij hij zijn gitaar en pedalen zo gebruikt dat je wordt overdonderd met lijzige riffs en zweterige swampsound. De ritmesectie, bestaande uit Marcus Bruijstens op zijn ronkende bas en drummer Jeroen Kleijn staat als een dijk. Peter heeft de grootste lol en brult met zijn krachtige, bijna dierlijke stem over alles heen. Met zijn ruw onbehouwen gedrag weet hij het publiek tot uiterste te krijgen.. Dit is wat het publiek wil zien en horen. Now I wanna be your Dog.

En natuurlijk moeten we Fuz niet vergeten. De dames verzorgden het voorprogramma met verve. Lieflijk, aandoenlijk, maar bovenal ook rauw en, hoe is het mogelijk, geinspireerd door Claw Boys Claw…

En dan natuurlijk het blijde nieuws dat de heren van Claw Boys Claw gaan werken aan uitbreiding van hun oeuvre. Oftewel, er komt een nieuw album van de heren…. Wanneer? dat is nog de vraag.