Het derde album van Beans & Fatback wordt geregeerd door vuige riffs, kletterende ritmes en broeierige spanning. De sleutelwoorden die in het brein van zanger/gitarist/aanjager Onno Smit rondspookten waren bikini, heroine en bombshell.  Rita Hayworth en andere actrices en pin-ups uit de jaren veertig en vijftig (‘atomic goddess, drop it all on me’) vormden dan ook een flinke inspiratiebron voor dit lekkere ruwe album. Een track als Gilda is natuurlijk een directe verwijzing naar de klassieke film uit 1946.

‘Your love’s gonna give me a heart attack’, horen we op Heart Attack, een track met donkere bassen, een penetrant orgeltje en een gevaarlijk verleidelijke tweede stem. Is de gekte hier en op het lekker stuiterende Do It nog enigszins onder controle, het voorspelbare, maar daardoor niet minder lekkere Sally The Shape (‘my favourite bachelorette’) klinkt al een stuk wilder, net als de lekker doorgeslagen bluesy tracks Bombshell en Backstabber (‘She’s a backstabber, nothing but a moneygrabber’).

Beans & Fatback speelde de afgelopen jaren al voor uitverkochte zalen en overtuigde ook op de festivals. De band is ook aan het buitenland niet onopgemerkt voorbij gegaan; de muziek van Beans & Fatback was te horen in Amerikaanse tv- en Netflix-series.

De band weet op Heroine Lovestruck de balans prima te bewaren zonder aan intensiteit in te boeten: naast de alomtegenwoordige vuige retroklanken geeft Beans & Fatback ruimte aan doo-wop-invloeden op Open Your Door, een broeierig instrumental (TNT) en ingehouden tracks vol onderhuidse spanning die je zo onder een film noir zou kunnen leggen. De titeltrack is hier een fraai voorbeeld van.

Ruim twee jaar na het eveneens overtuigende With Skin Attached legt Beans & Fatback wederom een lekker album neer. Heroine Lovestruck is een liefdevolle stijloefening met vuurkracht, een plaat die het oeroude rock-‘n-roll-vuur flink brandend houdt.