×

Recensie

Rock

22 juni 2017

Amplifier – Trippin' With Dr.

Trippin With Dr. Faustus

Geschreven door: Richard Verbrugge

Uitgebracht door: Rockosmos

Trippin With Dr. Faustus Amplifier Rock 3 Amplifier – Trippin’ With Dr. Faustus Written in Music https://writteninmusic.com

Voor liefhebbers van stevige rockmuziek (en ook metal) is 2017 tot op heden geen geweldig jaar. Hoewel er op concertgebied genoeg valt te beleven is het aantal echt interessante releases op één hand te tellen. Veel te veel bands spelen op safe en komen met veilige, voorspelbare of zelfs saaie albums op de proppen. Gaat het Engelse Amplifier de boel een beetje opschudden? Gestoken in een hoes die ontworpen zou kunnen zijn door Andy Warhol gooit het kwartet uit Manchester haar zesde album op de markt. Het album heet Trippin’ With Dr. Faustus, een die titel doet vermoeden dat we een hallucinerende trip door een oerwoud van gruizige riffs en verheven melodieën gaan maken. Met die riffs zit het wel goed op deze plaat, maar de melodielijnen zijn slechts bij vlagen inspirerend.

Dat Amplifier tegenwoordig thuishoort in het segment van stoner en sludge wordt meteen duidelijk op openingsnummer Rainbow Machine, waarin ook invloeden van Soundgarden doorklinken. De goede start wordt doorgezet met nog betere Freakzone dat onderstreept dat dit segment van de stevige muziek aan een goede fase bezig is. Amplifier is wat minder prog en psychedelisch dan op voorgaande albums en kiest meer de recht-door-zee benadering die we kennen van Monster Magnet. Kosmos overtuigt door zijn slepende melodielijnen en sterke drumwerk. Vocaal is het allemaal een stuk minder overtuigend. Tijdens The Commotion (Big Time Party Maker) horen we invloeden van electropop die in de verte wat aan Depeche Mode doen denken. Het nummer is te lang en blijft niet boeien. Big Daddy is gelukkig weer een stuk beter en zorgt dankzij een bijdrage van een gastzangeres voor de broodnodige de vocale variatie. Muzikaal klinkt het nummer als een jamsessie van Tool op maandagochtend na een lang en vermoeiend weekend. Horse is een prettig stukje muziek dat een cocktail is van Caravan en Live (ten tijde van Secret Samadhi). Amplifier is toch op zijn best als de ritmesectie pulseert, de zanger zijn mond houdt en de gitaristen losgaan. Fijn nummer. Het akoestische Anubis vormt een rustpunt tussen al het gitaargeweld dat eerder over de luisteraar werd uitgestort. Met een speelduur van minder dan vier minuten is het ook het kortste nummer. Op Supernova keren de popinvloeden weer terug. Silvio is weer wat steviger, maar compositorisch bepaald geen heilige graal. Op slotnummer Old Blue Eyes gaan de distorsieknop vol open en kregen we lekker experiment voorgeschoteld dat in geen velden of wegen herinnert aan Frank Sinatra.

De band nam dit album niet op een computer op, maar op ouderwetse tapes. Dat maakt de sound wat organischer en dat luistert wel zo prettig. Amplifier levert een degelijk doch weinig opzienbarend album af. In dien zin past de band dus naadloos in het beeld van 2017.

Trippin With Dr. Faustus komt 30 Juni uit op het Rockosmos label. Distributie door Suburban Distribution.



  1. Rainbow Machine
  2. Freakzone
  3. Kosmos (Grooves of Triumph)
  4. The Commotion (Big Time Party Maker)
  5. Big Daddy
  6. Horse
  7. Anubis
  8. Supernova
  9. Silvio
  10. Old Blue Eyes