×

Recensie

Rock

18 april 2017

Rhinos Are People Too

Hello From The Gutters

Geschreven door: Frank Gesink

Uitgebracht door: Zeal Records

Hello From The Gutters Rhinos Are People Too Rock 4 Rhinos Are People Too – Hello From The Gutters Written in Music https://writteninmusic.com

Hoe noem je een neushoorn die last heeft van verkoudheid? Een ijshoorn!

IJselijk spannend zijn ook de Belgen van Rhinos Are People Too, maar van een verkoudheid is geen sprake. Sterker nog, de band won in 2013 Studio Brussels bandcompetitie “De Nieuwe Lichting” , trad op in een aantal prestigieuze Belgische zalen (zoals de AB) en deed goede zaken in hitlist “De Afrekening” met hun lied Pelkuri. Dan ben je kerngezond! Toch liet de in 2015 uitgekomen geen verrassend, spannend of urgent geluid horen. Gedrenkt in naïef zoete vocalen, dikke gitaarmuren en een dromerige sfeer. Maar wie wil er nu geen shoegazeband zijn tegenwoordig? Juist, iets met: “door het overbevolkte oerwoud de neushoorn niet meer kunnen vinden”. Of hoe ging dat spreekwoord ook weer? Nu heeft opperneushoorn Pieter-Jan Decraene Hello From The Gutters verzonnen. De albumhoes laat een doodgewone,  Amerikaans aandoende straat zien, badend in de zon en met een felblauwe lucht. Met dat verschil dat de tekenaar van deze hoes zich de artistieke vrijheid geeft om van alles aan dit doodnormale landschap te veranderen. Ergens heeft dit aanzicht ook iets bedrieglijks en iets beangstigends; beide woorden passen perfect bij Hello From The Gutters.

Hoewel Decraene de bedenker is van het concept is het vanaf begin af aan zangeres Loes Caels die een grote stempel op de muziek drukt. Haar vocalen klinken tegelijk kinderlijk naïef en zoet, maar ook onderkoeld. Alsof ze simpelweg de rol heeft van een verhalenverteller, die ons op het gemak moet stellen, maar verder bewust afstand neemt van enige emotie. Het is een slim trucje dat de luisteraar een gevoel van veiligheid geeft. Veiligheid die er niet is, getuige de verhalen in deze  liedjes: filmische verhalen  – onder andere gebaseerd op films zoals Donnie Darko en The Birds – vol onrust,  paniek, vluchtgedrag en de dood. Het contrast tussen de zoete klanken van haar stem en de donkere thematiek zorgen voor een extra luguber sfeertje. Meer dreiging valt vooral te horen in de instrumentatie. Op Hear the Night (Calling) wordt Caels stem vergezeld van keihard piepende feedback, knalharde drums, lawaaiige gitaarmuren en overstuurde synths. De dissonante draaikolk vol beangstigende synthesizers en gitaarnoise  bereikt op 031230051165 een overtreffend conflict als het wederom wordt gemixt met die kinderlijke schattigheid van naïeve vocalen en onschuldige achtergrondinstrumentatie. Wat moeten we hier als luisteraar van denken? Moeten we bang zijn voor ons leven of toch stiekem alvast denken aan dat grote verjaardagsfeestje en felgekleurde ballonnen.

Zo bewijst Rhinos Are People Too hier 2 dingen: neushoorns vertonen niet enkel menselijke trekjes, ze zijn ons ook nog eens te slim af. De dualiteit tussen schattige popmuziek, dissonant lawaai en lugubere, beklemmende verhalen is zeer verrassend en bovendien eigenzinnig.



  1. Ariel
  2. Hear the Night (Calling)
  3. L.A. Confidential
  4. Dead Birds
  5. 031230051165
  6. Laketown
  7. Mirrors
  8. Lust
  9. Last Dance
  10. Under the Desert Sun