×

Recensie

Rock

19 januari 2017

Marillion

Marbles In The Park

Geschreven door: Marcel Hartenberg

Uitgebracht door: Ear Music

Marbles In The Park Marillion Rock 4.5 Marillion – Marbles In The Park Written in Music https://writteninmusic.com

Marillionfans hebben een mooi jaar achter de rug. De band bracht in 2016 hun meest recente album F.E.A.R. uit dat in de pers en door veel fans zeer positief ontvangen werd.  Er waren critici die vonden dat het album misschien wat vlak was. Daarop bevraagd zei bassist Pete Trewavas dat de boodschap van het album juist meer gedragen werd door de gekozen dynamiek. Een bewuste keuze van de band dus. En, als de critici in december van 2016 naar een van de twee concerten gingen, dan liet de band in Utrecht. horen hoezeer dynamiek nog centraal staat in hun optredens. Alsof dat niet genoeg was, mochten de liefhebbers van het gitaarspel van Steve Rothery genieten van een topconcert in de Pul in Uden. Als opmaat naar de tweejaarlijkse weekendbijeenkomst in Port Zélande in, je verwacht het misschien niet, Zuid-Holland in plaats van Zeeland, was er dus al het een en ander aan voorpret geserveerd.

Die tweejaarlijkse weekendbijeenkomst is niet zomaar iets. Het is een weekend in het genoemde vakantiepark waar fans van over de hele wereld verzamelen, waar een bijzonder open en vriendschappelijke, bijna broederlijke stemming heerst, waar je bandleden zomaar kunt ontmoeten en waar, natuurlijk,  de muziek van de band centraal staat. Er zijn voorprogramma’s, vaak niet de minste die de avonden openen. Over drie avonden verdeeld geeft de band zelf echter concerten waarbij de keuze voor de nummers van de avond altijd al bijdragen aan de sfeer. Op een van die avonden staat meestal een specifiek album centraal. In 2015 werd een avond besteed aan Anoraknophobia, de tweede avond, de zaterdag aan een integrale uitvoering van het magistrale Marbles. De zondag werd in 2015 gewijd aan de singles die de band door de jaren uitbracht.

Met de release van Marbles In The Park doet Marillion een schepje bovenop de voorpret. Dit is de weergave van het optreden van die zaterdag, 21 maart 2015 van het integrale Marbles album. Waren er bij de release van het studio album twee versies te koop, zowel een versie met een enkele cd en een met twee cd’s, vanzelfsprekend werd er op die zaterdag gekozen voor de uitvoering van alle nummers, de dubbel-cd-versie dus. Het album is een genot voor het oor: Mark Kelly overtuigt met smaakvol toetsenspel, Pete Trewavas geeft met zijn duidelijk hoorbare bas de muziek panache en maakt duidelijk dat in zijn handen de bas meer is dan een instrument op de achtergrond. Luister maar eens naar het imposante Ocean Cloud. Na het tussenstuk met gesproken woord is het de bas van Pete die het nummer als het ware opnieuw aanzwengelt. Ian Mosley speelt de drums strak als altijd terwijl Steve Rothery ook hier bewijst dat hij met een gitaar zowel fraaie instrumentale kaders kan kleuren en daarnaast met subtiele solo’s gevoel als geen ander weet uit te drukken. En dat alles samengebracht met de stem van het ‘nieuwste’ bandlid, de onvolprezen Steve Hogarth op zang.

Marbles was bij uitstek al een album waar de zang en de teksten van Steve Hogarth bijna ideaal samengingen met de muziek. Teksten en muziek die poëtisch en romantisch van aard waren, zoals in Neverland, typisch Engels, met verwijzingen naar Beatles en XTC als in Drilling Holes, mysterieus als in The Invisible Man, kwetsbaar als in The Only Unforgiveable Thing, avontuurlijk als Ocean Cloud, of wonderlijk en stoer als The Damage. En dan zijn er ook nog het subtiele Don’t Hurt Yourself en het swingende You’re Gone. Muziek die laat horen hoe zeer de stem van Steve Hogarth bij het geluid van de hedendaagse Marillion hoort. Muziek die in de studio al mooi was vormgegeven, maar, die helemaal tot zijn recht komt in live optredens van de band. Dit album laat dan ook horen, in weerwil van wat een enkeling misschien wel denkt, wat een geweldige live band Marillion is. Het laat ook horen hoe zeer Steve Hogarth met zijn gevoel voor dramatiek de nummers naar nog grotere hoogte weet te stuwen. The Invisible Man in live uitvoering horen, beter nog, zien is daarvan misschien wel het meest overtuigende bewijs. Alhoewel, de kracht van het ietwat ingetogenere Fantastic Place en het majestueuze Neverland mogen zeker niet vergeten worden. Allemaal op dit album te horen. Voor wie de beelden er bij wil zien, er verschijnen ook een dvd en blu-ray.

Met de toegiften, Out Of This World, opgedragen aan snelheidsduivel op water en land, Donald Campbell die bij een van zijn recordpogingen om het leven kwam, King, het emotionele eerbetoon aan artiesten, levenskunstenaars die de weelde van de roem teveel is geworden en het fraaie titelnummer van het toen nog redelijk jonge Sounds That Can’t Be Made is dit album een zeer fraaie presentatie geworden van Marillion op het podium, in de bijna natuurlijke habitat die de band elke twee jaar zeer trouw opzoekt. Het is een album geworden dat veel meer is dan een staalkaart van wat de band live kan, het is een album dat, net als knikkers, de potentie heeft om van binnen in die knikkers  de wereld buiten te bekijken. Beter nog, te beluisteren. Wat voor Marillionfans meer dan een sterk staaltje voorpret vormt, is voor mensen die Marillion niet kennen of zich alleen de band herinneren die er ooit debet aan was dat er een hausse kwam aan meisjes met de naam Kayleigh een zeer fraaie uitnodiging om eens in de wereld van het hedendaagse Marillion te stappen. Vooroordelen overboord en gewoon maar eens luisteren: laat je muzikaal maar eens verrassen, zeker als je wilt dat muziek meer van je vraagt dan het enkel beleven op de achtergrond. Zeer wel aanbevolen.

Tracklisting Marbles In The Park:

CD 1:

  1. The Invisible Man
  2. Marbles I
  3. Genie
  4. Fantastic Place
  5. The Only Unforgiveable Thing
  6. Marbles II
  7. Ocean Cloud
  8. Marbles III
  9. The Damage

CD 2:

  1. Don’t Hurt Yourself
  2. You’re Gone
  3. Angelina
  4. Drilling Holes
  5. Marbles IV
  6. Neverland
  7. Out Of This World
  8. King
  9. Sounds That Can’t Be Made