×

Recensie

Rock

25 mei 2017

Endless Boogie

Vibe Killer

Geschreven door: Frank Gesink

Uitgebracht door: No Quarter

Vibe Killer Endless Boogie Rock 4 Endless Boogie – Vibe Killer Written in Music https://writteninmusic.com

De New Yorkse band Endless Boogie speelt al sinds 1997 samen, terwijl hun debuut pas in 2008 verscheen. Het zegt veel over de plannen die ze aanvankelijk hadden: gewoon lekker jammen op het podium en daarna weer terug naar je reguliere baan. Die banen hebben ze gehouden – een paar baandleden zijn werkzaam bij platenlabel Matador – maar Vibe Killer is stiekem toch alweer het vijfde studioalbum van de naar een John Lee Hooker-album vernoemde band.  Hoewel “blues boogie” duidelijk van invloed is op hun muziek klinkt er doorgaans teveel psychedelische jamrock in door om echt van blues te kunnen spreken. Daarnaast klinkt vocalist Top Dollar dikwijls als een losgeslagen holbewoner, wat de liedjes  een primitief en dierlijk geluid meegeeft.

Toch klinkt Vibe Killer behoorlijk anders. Je zou kunnen zeggen meer rechtlijnig en compact. De opener en titelsong begint al met herhalende riffs die direct verwijzen naar de Mississippi blues van Junior Kimbrough met zijn broeierige sexy sfeer.  Hoewel er dikwijls op dit sjabloon wordt gevarieerd blijft die broeierige sfeer aanhouden. Koppel dat aan de duidelijke vocalen van Top Dollar die een Texaans ZZ-Top sfeertje met zich meebrengen, voornamelijk goed te horen in de toegankelijke boogie van High Drag, Hard Doin’. Deze vocalen klinken nog steeds als schuurpapier, maar zijn minder primitief en -wild, met een duidelijke focus op teksten. Natuurlijk zijn er nog steeds psychedelische uitstapjes met wild uitwaaierende gitaren, maar de onbeheerste jams blijven beperkt, waar het langste liedje slechts 11 minuten duurt: voor een Endless Boogie jam is dat kort.

Zoals gezegd ligt de focus meer op teksten dan gebruikelijk. De band heeft zelfs een heus conceptalbum bedacht rond het complot van vicepresident Aaron Burr  – die in de eerste termijn van Thomas Jefferson diende –   en zijn poging tot overname van Texas. Niet dat er, op de duidelijk verwijzing in Jefferson Country na,  veel valt terug te horen van dit concept. “Give me a nickle and I show you Don Rickles”, zo luidt de plagerige suggestie in Let it Be Unknown. Endless Boogie grossiert in vreemd herhalende oneliners en onnavolgbare verhalen. Het toppunt komt in Back in ’74 dat handelt over een acidtrip bij een groot vliegerfestival, waar toevallig ook Kiss optrad: “Kiss on stage, at a kite festival. Kiss didn’t bring their own kites, they were kiteless, carefree”. Over de andere bands op het festival is zanger Top Dollar nogal kortaf als hij zegt, ““I saw John Zorn, but Ice cream had to trump it”.

Zo klinkt Vibe Killer als een toegankelijk instapalbum voor de muziekkenner die eens kennis wil maken met de broeierige sfeer, eigenzinnige blues, psychedelica en vleugjes krautrock van Endless Boogie. Hoewel het zogezegd geen “standaard”  album is geworden voor de band die zich normaal liever verliest in lange jams, maar juist dat maakt het zo leuk en uniek.

Opmerking: het album verschijnt in 3 verschillende versies (digitaal, cd en LP) met ieder hun eigen tracklist.



  1. Vibe Killer
  2. Let It Be Unknown
  3. High Drag, Hard Doin'
  4. Bishops At Large
  5. Back In '74
  6. Jefferson County
  7. Whilom
  8. Trash Dog (Bonus Track)
  9. Warp, Weft And Pile (Bonus Track)