Songtitels als Sunshine en wat te denken van Drink, Dance, Play en toch ook Just Say The Word Away verraden al een heel klein beetje in welke hoek je het moet zoeken, zonder dat je nog maar een noot gehoord hebt op een album van een volstrekt onbekende formatie. Om maar te zwijgen van de songtitel Children Of The Stars. Dan weet je definitief hoe laat het is: zonnige zomerpop.

Nou, dat klopt dan ook volledig. We hebben hier te maken met het debuutalbum van Young Kato, dat al net zo lichtvoetig is getiteld: Don’t Wait ‘Til Tomorrow. Een vrolijke, kleurige hoes doet de rest. Al proberen de jongelingen je nog wel enigszins op het verkeerde been te zetten, door met de nodige bravoure in de lens van de fotograaf te kijken. Daar trappen we dus niet in.

Op Don’t Wait ‘Til Tomorrow staan heel aardige, poppy liedjes van zes gasten die gemiddeld 18 jaar zijn. Opzwepend, blijmoedig en ook nog eens retehitgevoelig. De ultieme zomerplaat eigenlijk, terwijl de herfst inmiddels menig Nederlander richting het zonnebankcentrum jaagt.

‘Live fast, die young, don’t give a fuck’, neemt een kinderkoor het refrein even over van zanger Tommy Wright, in Children Of The Stars. Het doet onwillekeurig denken aan Pink Floyds Another Brick In The Wall (Part Two); ‘We don’t need no education, we don’t need no thought control, no dark sarcasm in the classroom, teachers leave them kids alone’. Pure rebellie, naar analogie van Roger Waters cum suis. Maar wel met een fikse knipoog. Toch?

Het indierandje aan de sound van Young Kato is nét dik genoeg om niet in dezelfde vijver te vallen waarin een bandje als Bastille zwemt. De vergelijkingen zijn aanwezig, maar gaan vooral mank door het prettige stemgeluid van Tommy Wright. Zijn Britse tongval is een charmant wapen, terwijl dat van Bastilles Dan Smith nogal op de zenuwen werkt. Daarnaast is Young Kato godzijdank minder opzichtig op zoek naar oh, oh, oh-koortjes, die gelukkig slechts tijdens Revolution behoorlijk op de zenuwen werken. Ik zal de heren bij dezen even flink toespreken: nooit meer doen.

Young Kato is een bandje waar we terdege rekening mee moeten gaan houden de komende jaren. Zeker als ze erin slagen dat prettige indierandje wat vetter te maken.

Opvallend: de zes zeggen onder meer muzikaal door Kraftwerk geïnspireerd te zijn. Daar horen we niks van terug.